（. . .🧬）
━━ . ❪ 𝔬𝔟𝔩𝔦𝔳𝔦𝔬𝔫 ❫ ❛ Buraya öylesine gönderilmedik ya da ben öyle olduğuna inanmak istemiyorum ❜
💉， korkutucu değil mi? geçmişe dair bir şey hatırlamak
ist...
OBLIVION BÖLÜM ON BEŞ 、 MAHVOLMUŞ act one. soğuk duvarların arasında ˚˖𓍢ִ໋˚ • 🧬 💉⛓️‧₊˚.⋆𓂃 ࣪˖ ִֶָ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❛ Roma bir günde kurulmadı ama bir günde yandı ─── anonim ❜
────
ALYSSA GEÇEN SEFER GÖRDÜĞÜ ODASINDAYDI. Bu sefer normalde cam olması gereken yerde ki demir parmaklıklara yaslanmıştı. Elinde adını tam göremediği kalın bir kitap tutuyordu, gördüğü kadarıyla yarısını okumuştu çok az sayfa sayısı kalmıştı.
Alyssa gözünü kitaptan çevirip kendisine yönlendirdi. Kayran da baktığı kendisiyle tıpatıp aynısıydı. Alyssa eğilip şuan ki halinin dışardan nasıl göründüğünü incelerken kapı açıldı. Alyssa arkasını dönerken gelen kişinin Teresa olduğunu düşündüğünü söylese yalan olmazdı. Teresayla karşılaşmak için kendini hazırladığında karşısında göreceğini asla düşünmediği kişiyi gördü.
Koyu kahve saçları dağınıktı, siyah gözleri ona hüzünle bakıyordu. Elleri nerede duracağını bilemez şekilde kollarında gezinirken Alyssa Odanın kapısı kapanmadan önce daha önemli bir şey farketti. Kapının önüne sıralanmış iki askeri veya polisi ya da muhafızı gördü. Artık nr diyeceğine emin olamıyordu.
Alyssa gözünü kendisine yaklaşmakta olan Thomas'a çevirdi. Ne işi vardı? Kapının önündeki adamlarda kim oluyordu? Alyssa'yı soru batağına düşmekten kurtaran yine kendi sesi oldu.
"Okumamın tam ortasındayım. Önemli bir şey yoksa başka zaman gelmeni isteyeceğim" Alyssa başını kitaptan bile kaldırmaya tenezzül etmemişti lakin Thomas iç çektiğinde Alyssa biraz önce ki sakin durumu kaybolmuştu başını ışık hızında kaldırıp aşağıdan Thomas'a baktı.
"Thomas" duyulması güç bir sesle fısıldadı, sanki burada olmaması gerekiyormuş gibi başını hafifçe salladı. Alyssa kendi yeşil gözlerinde bir anlık bir panik gördü.
Thomas'a baktığında ise konuşmak için çabaladığını gördü. Ağzı açılıp kapanıyordu en sonunda Alyssa ile göz teması kurdu. Bu söylemesine yardımcı olmuş gibi görünüyordu ki Thomas sonunda konuştu. "Gitme zamanı geldi Alyssa"
Alyssa kaşları çatık yüz ifadesinin korku dolu yüz ifadesine geçmesini izledi. "Ben onlarla konuşmaya çalıştım bu durumu ertelemeye çalıştım ama-" Alyssa onu durdurmasaydı Thomas hâlâ konuşmaya devam ediyor olurdu.
"Sorun değil" Alyssa'nın sakin sesi öncekine göre daha az korku doluydu. "Diyeceğin başka bir şey var mı?" Sessizce kitabını incelerken dedi.
Thomas yutkundu. "Alyssa, diğerleri ile aynı labirentte gitmeyeceksin" Ve bununla Alyssa kendini ilk defa bu kadar korkmuş gördü. "Ne dedin?" titreyen bir sesle sordu kucağında ki kitabı kenara attı. Sanki yanlış duymuş gibi tekrardan teyit etmek istiyordu.
