（. . .🧬）
━━ . ❪ 𝔬𝔟𝔩𝔦𝔳𝔦𝔬𝔫 ❫ ❛ Buraya öylesine gönderilmedik ya da ben öyle olduğuna inanmak istemiyorum ❜
💉， korkutucu değil mi? geçmişe dair bir şey hatırlamak
ist...
OBLIVION BÖLÜM ON YEDİ 、 ÇIKIŞ act one. soğuk duvarların arasında ˚˖𓍢ִ໋˚ • 🧬 💉⛓️‧₊˚.⋆𓂃 ࣪˖ ִֶָ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❛Geri dönebilir miyiz? Şuan o anı yaşıyoruz! Bu gece o gece. Bu iş bitene kadar mücadelemizi vereceğiz, işte bu yüzden ellerimizi sınırlar bizi tutamıyormuşcasına kaldırıyoruz ─── Can't Hold Us ❜
────
ALYSSA LABİRENTE ADIMINI ATMADAN ÖNCE tıpkı Newt gibi arkasına bakmadan gidememişti. Burada diğerlerine göre az bir süre de kalsa çok kötü zamanlar kadar çok iyi zamanlarda geçirmişti.
Buraya bir daha gelemeyeceğini labirentte adım attığında farketmişti. Her ne kadar üzücü de gelse buradan kurtulmak için can attığı doğruydu. Şimdi ya buradan birlikte çıkacaklardı ya da birlikte öleceklerdi.
Ölüm.
Söylemesi kolaydı değil mi? Bu güne kadar aralarından onlarca kişi ölmüştü. Alyssa, en yakınında ki kişi öldüğünde ne yapacaktı?
Alyssa yanında koşan Newt'te baktı. O ölürse ne yapacaktı? Yaşama tutunması onun sayesindeydi. Onun ölmemesi için her şeyini vermeye hazırdı.
Tabii söylemesi kolaydı.
Aradan kaç saat geçtiğini bilmeyen Alyssa omzunun acısının artık dayanılmaz derece de artması uzun sürmedi.
Thomas en önde gruba önderlik ediyordu. Alyssa başlarda önde olsa da yavaşça temposu düşmüş ve en arkaya kadar gerilemişti. Şimdi arkada Newt ve Minho'yla koşuyordu.
Newt topallaması nedeniyle en yavaş gelen kişiydi çoğu zaman topallamasından dolayı sendeliyordu canının acıdığı belliydi.
Minho ise grubun en arkasında onlara isteyerek eşilk etmiyordu. Geride koşması kimsenin geride kalmamasını sağlıyordu. Alyssa Minho'nun yüz ifadesinden koşucu lideri olmasına rağmen en yavaş koşmanın verdiği hayal kırıklığını görebiliyordu.
Saatlerdir koşmalarına rağmen hiçbirinin ağzını bıçak açmıyordu, sadece arada Thomas hangi tarafa gideceklerini bağırıyor ya da Minho geride kalanları uyarıyordu.
Hepsinin gergin olduğu belliydi, her an karşılarına bir ızdırap veren çıkması korkusundan konuşamıyorlardı bile.
"Herkes bu taraftan!" Thomas'ın bağırması ve hepsinin bir koridor daha dönmesiyle açıklığa ulaşmaları bir oldu. Alyssa rahat bir nefes aldı saatlerdir dar labirenttin koridorlarında geniş bir alana ulaşması içini rahatlatmıştı.
"Devam edin neredeyse vardık!" Diye bağırdı Thomas. Sesi korkunun aksine heyecanla doluydu.
Bu Thomas'tan kız kardeşi alyssa'ya da bulaştı. Kız heyecanlandı. Temposunu artırttı. Fakat birkaç dakika sonra Thomas onun aksine temposunu azalttı, Alyssa da yavaşlarken Thomas onlara fısıldadı. "Bekleyin" Onları aceleyle duvara çekti.
