𝟭𝟲. ÇUKUR

771 47 109
                                    


OBLIVION
BÖLÜM ON ALTI 、 ÇUKUR
act one. soğuk duvarların arasında
˚˖𓍢ִ໋˚ • 🧬 💉⛓️‧₊˚.⋆𓂃 ࣪˖ ִֶָ

❛ Şimdi gerçeğin zamanı ve yalan söylemenin zamanı, yaşamanın zamanı ve ölmenin zamanı, mücadele zamanı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

❛ Şimdi gerçeğin zamanı ve yalan söylemenin zamanı, yaşamanın zamanı ve ölmenin zamanı, mücadele zamanı.
───  This is War ❜

────


KİRPİKLERİNİN ARASINDAN GİREN GÜNEŞ ışığıyla genç kız yüzünü buruşturdu. Yerinden kıpırdandı rahat edecek bir pozisyon aradı. Fakat tek hissettiği rahatsız edici, soğuk yerdi. Alyssa eli toprak ve küçük taşlara değince anında doğrulup gözleri de aynanda açıldı.

Güneş ışığından acıyla inledi. Gözü güneşe alışınca etrafına bakma zahmetinde bile bulunmadan dışarıya baktı. Kız şuan tam olarak nerede olduğunu keşfederken kalbi göğsünde çıkacakmış gibi atıyordu.

Kuleyi ve bahçeyi görebiliyordu. Fakat bir sorun vardı, sorun çiftlik evini, konsey odasını ve sağlık kulübesinide görmesiydi. Buradan her yeri görüyorsa ve gördüğü yerlerde olmadığına göre o şuan neredeydi?

Alyssa dışarıya bakmasını sağlayan pencerenin tahta parmaklıklar tarafından kapandığını fark etti. Parmaklıklar gördüğü an zaten nerede olduğunu anlaması uzun sürmemişti.

Çukurdaydı.

Hafızası bulanıktı, neredeyse dün geceye ait hiçbir şey hatırlamıyordu. Buraya düşmesine neden olacak bir şey mi yapmıştı?

Gözlerini bulunduğu çukura çevirdi yan tarafına bakar bakmak tiz çığlık istemeden ağzından kaçıverdi.

çığlık attığını anlayınca elleriyle kendi sesini kesmeye çalıştı. "Minho!" Diye hırladı.

En yakın arkadaşı dudağının kenarında ki sırıtışla yanına uzanmıştı, elleri kafasının arkasındaydı. Çukurun duvarına yaslanıyordu. Alyssa eğer çukurda olmasaydı onun güneşe karşı şekerleme yaptığını düşünürdü. Ama şuan ki oldukları durum bunu düşünmesini engelliyordu.

"Bakıyorum da sonunda uyanabilmişsin" Alyssa bacaklarını toparladı ve boş bir köşeye emekledi. Bunu yaparken omzu sızladı ama ses etmedi. Şimdi Minho ile çapraz köşelerde birbirlerine bakıyorlardı.

"Ne oldu bana?"

Kaşlarını çatıp Alyssa'ya şaşkınca baktı. "Hatırlamıyor musun?"

Alyssa gülümsedi, "Hatırlıyorum ama birde olayı senden dinlemek istedim." Minho göz kırpıştırdı. "Haa, öyle mi-"

"Bazen tanrının beyin yerine sana başka bir şey verdiğini düşünüyorum Minho"

Alyssa ardından göz devirerek derin bir nefes verdi. "Anlatır mısın?" Diye sordu.

𝐎𝐁𝐋𝐈𝐕𝐈𝐎𝐍 , ❪ newt ❫Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin