İLK AŞK

DENİZ

Arkadaşlar yukarıda gördüğünüz resimde ki kişiyi ulaş karakterine benzettim. Yani yukarıda ki kişiyi ulaş olarak tanımlayın ilerleyen bölümlerde durunun zayiflamis halini koyacağım sizi seviyorum. öpeledim hepinizi meleklerim ❤

Okuldan çıkınca yanıma geldi ulaş. "Gidiyoruz dimi? " dedi gülerek. "Tabii ki" dedim sırıtarak. "Oo süper o zaman" gözlerinin içi parlıyordu. Ah ne güzel gülüyor. Dolgun dudakları kıvrılıyor yukarı doğru.

Eve gidince annemi öptüm mutluluğumu farketmiş olmalı ki " yüzünde güller açıyor prenses noldu ? " " hiç anneciğim koşuya çıkacağım" "tamam öyle olsun bakalım"

Telefonuma mesaj geldi birden ulaş atmış. "Kapının önündeyim seni bekliyorum hadi Hazırlan bakalım"

Oha şuan çok pis şaştım dondum kaldım yani. Ulaş beni almaya mı gelmişti? Merdivenleri 3'er 5'er zıplayarak çıktım. Camdan baktım, canımın en içi orda, etrafa bakıyordu.

Hemen hazırlandım ve aşşağı indim, bana bakti ve gülümseyerek "oo hoşgeldiniz duru hanım" dedi. "Çok mu beklettim" dedim mahçup bir ses tonuyla "yok canım" dedi gülerek. Bana canım dedi inanamıyorum bana canım dedi kalbim yumuşadı bi anda.

Bir müddet sessiz sakin yürüdükten sonra "bişey sorsam yanlış anlamazsınız dimi? " dedi bana bakarak. "Yok ne yanlış anlaması sor tabii" "Şey sen baya kilo verdin yani güzel oldun yakıştı" "ah, evet yani önceden su içsem yarıyordu. olmuyo böyle kilo vercem dedim, bir ayda 20 kilo verdim." "Vay canına süpermiş" "aynen öyle" diyerek gülümsedim.

Yanda ki bankı göstererek "oturalım mı azıcık? " dedi. "Olur " dedim. Oturduk. Karşımızda deniz manzarası, aynı rüya gibiydi. Yanımda oturan kişi ulaş olamaz ne ara bu duruma geldik ki biz ? Ne ara yakın olduk ? İyi ki olduk iyi ki yanımda, O iyi ki var...

Mavi denizin tuzlu kokusunu cigerlerime çektikçe rahatlıyordum. Huzur vardı burda belkide ulaş olduğu için öyle düşünüyordum. " Denizi severmisin ?" Dedi. "Evet, fazlasıyla." "Bende çok severim bi yazlığımız var her yaz oraya gider denize girerdim. Bi kaç yıldır gitmiyorum, babamın ölümünden sonra denize pek girmek istemiyorum, boğularak öldü gözlerimin önünde, daha 6 yaşındaydım" Ulaş bunları anlatırken gözlerim doldu. Benimde babam yoktu ve aynı acıyı yaşıyorduk.

"Benimde babam yok benim babamda öldü" ulaş bana baktı, ben gözyaşlarımı tutamadım ağlamaya başladım. Ve bana sarıldı ulaş bana sarıldı. Daha ne olsun, kendimi o kadar güvende hissettim ki...

Kokusunu içime çektim çok güzel kokuyordu, iliklerime kadar hissettim sıcaklığını. Böyle onun kollarının arasında saatlerce hatta günlerce kalabilirdim. Öyle huzur veriyordu ki.

Kulaklarıma gelen dalga sesleri ve hafif esen ılık rüzgar.

"Kalkalım istersen?" Dedi "Tamam" dedim,Gözyaşlarımı kollarıma silerek.