Gedichten bundel - Bellence

Cesar vocht voor kk

Cesar vocht voor kk - geschreven door Bellence

het woord doet me pijn.

laat me denken dat is niet fijn.

liep door de regen.

en zei "mama Cesar gaat dood." mama werd rood.

mijn zegjes zijn vaak waar.

toen ook het bleef hem niet bespaard.

lief klein hondje, ik hou nog steeds zo veel van jou.

je was al best oud maar nog steeds een hartje van goud.

samen spelen in de sneeuw, in mijn poppenwagen, voetballen, zelf eten delen deed ook mee.

je blijft in mijn hart voordleven, daarom zie ik je nog altijd. ik hou van jou, zonder enige spijt.

het was en is een moeilijke tijd. hoe het leven je werd ontnomen, dat mocht niemand overkomen.

klappen op de steen, hoofd te zwaar, er net niet doorheen. bam, bam, nog een keer. lief beeste ga maar neer. het doet je pijn verlaat gouw en heb het fijn.

je had kk nu niet meer. nu lig je in de thuin, knuffelen kan niet meer.

je blijft het warm houden, ik stuur zoveel liefde dat.. je word niet verkouden.

ik leg nu een bloempje neer, maar liever gaf ik je een aaitje heen en weer. je hebt nu geen pijn meer.

mama had je vast, wachtend op het spuitje. prik, de eerste keer. een verdoving nog niet de laatste. snik, snik, twee traantjes neer. ik was er niet bij maar zag alles, ik wil niet meer.

toen moest de 2e je wist wat het was. je stribbelde tegen, om niet te vergeten. je wou nog niet weg, je je zou nog verder leven.

mama zei "tis goed zo jongen, je was een goede hond, je hebt zo veel pijn, je was er altijd voor ons maar nu is het jou tijd." toen was hij rustig, hij wou ons niet kwijt.

maar toen hij wist dat wij het goed vonden, nam hij zijn rust.

we blijven verbonden