A Short Story To Tell

When It Comes To Feelings, Don't Assume"

[WARNING: This is quite long, hope you'll read it 'til the end]

Magkasabay kaming pumasok sa school ni Stephanie, wala namang bago lagi naman talaga kaming magkasabay.

"Hey Scar, uhm I'm gonna tell you a secret" pagsisimula ng usapan ni Stephanie.

"Ano yun?" Pansin kong namula bigla ang kanyang pisnge, sa sobrang pula nito nagmumukha na siyang kamatis na hinog.

"Ano, may crush-- aray!" Napatigil siya sa pagsasalita ng may bolang biglang tumama sa ulo niya. Tiningnan ko kung saan ng galing ang bola at dun pala sa field.

"I'm sorry Scarlet hindi ko sinasadya" paghihingi paumanhin ng isang matangkad na lalaki, may matangos na ilong, mahaba ang pilik mata, makapal ang kilay, kissable lips and lastly its ocean blue eyes. Pero wait! Scarlet? Eh hindi naman ako ang natamaan niya.

"Excuse me!? I'm not Scarlet si Stephanie ako!" Nakakunot noong sigaw ni Stephanie mahahalata talagang galit siya.

"Uh sorry akala ko kasi si Scarlet, magkamukha kasi kayo" tsaka nito pinulot ang bola na nasa gilid ko pala at tumakbo pabalik sa field.

"Psh, like hello? Hindi ba uso sa kanya ang word na IDENTICAL TWINS" natawa na lamang ako sa hitsura nito.

"Perks of having a beautiful twin Steph" natatawa kung pagsasalita kaya mas lalong kumunot ang noo nito.

"Beautiful my ass hahaha, nakalimutan ko tuloy yung sasabihin ko sa'yo. Tara na nga lang sa room baka ma late pa tayo" nauna pa nga itong maglakad sa akin.
--------
Today is Friday and I'm thanking god for it dahil magkakaroon na ako ng relax day bukas. I've been busy for the past days, lalo na at malapit na ang exam ang daming activities na dapat e pass.

"Hey!" Napalingon ako sa taong tumawag sa'kin at ito pala yung lalaking nakatama ng bola kay Stephanie.

"You're Ste- uh no! You're Scarlet, right?" Nakangiting tanong nito. Tumango na lamang ako sa kanya, bigla naman itong tumalon at nakataas pa ang dalawang kamay nito. Na para bang nanalo ng loto tinitingnan na rin siya ng iba pang estudyante, nagmumukha na kasi siyang tanga sa ginagawa niya.

"May kailangan ka?" Tumigil naman ito sa ginagawa niya at inilahad ang kanyang kamay. "Hi I'm Sebastian, Second year college and yes ako yung nakatama ng bola sa kakambal mo" nakangiting pagpapakilala niya.

Tinanggap ko naman yung nakalahad na kamay niya at nagshake hands kami. "Scarlet and same year as you, so may kailangan ka?" Pag-uulit ko sa tanong ko.

"Actually yes, uhm I wanna be friends with you is it ok?" Napaatras ako sa tanong niya, pansin ko rin ang pagtataka sa mukha niya. "Sorry, no one ever ask me to be their friend ikaw palang. And I find it weird"

"Edi ngayon meron ng nag ask sa'yo, tsaka hindi naman weird yun. Ang gwapo ko naman para maging weird ang pagkakaibigan ko sa'yo" natatawang pagsasalita niya mukha talaga siyang masaya.

"Ok" at nauna ng maglakad, humabol naman si Seb sa paglalakad ko. "Grabe ang ikli lang ng sagot mo ah, tsaka saan ba punta mo? Sasamahan na kita"

"Sa library, isasauli ko itong libro na hiniram ko" tumango naman ito "Akala ko magbabasa ka dun, kasi ako pare I don't like books they bugbog my brain" lihim naman akong natawa sa sinabi niya.
------
It' been months simula nang maging magkaibigan kami ni Sebastian, and I have seen all sides of him apaka sweet at protective niya sa akin.

And in those months of friendship may nararamdaman akong weird feeling, the feeling of jealousy everytime na may kausap siyang babae at bumibilis rin ang tibok ng puso ko. Hindi naman ata ako inlove sa kanya? Magkaibigan lang kami, yeah magkaibigan.