My Lovely Bride

Chapter Six

Andrian's POV

Ilang beses ng nagring ang cellphone ko.Pero ayoko pang bumangun para sagutin yun..masakit kasi ang ulo ko.

Teka...mabilis akong napabangun at nilibot ang mata ko sa kahit saang sulok ng kwarto.

Where is she???..

May napansin pa akong isang pirasong papel sa lampshade,dinampot ko yun.At agad binasa ang nakasulat dun.

My Husband dear,
       I'm sorry for not waking you up..but its really my plan..I'm sorry pero kailangan kong umalis..for me,sa papel lang tayo kasal at not in real life.Di rin tayo bagay.Kaya wag mo na akong hanapin.
       Bye! See Ya!

                            Your Lovely Bride lol

Kinuyom ko ang papel at tinapon sa basurahan. Napasuntok pa ako sa kama.

"Damn!!..naisahan nya ako!.." Hinilot ko pa ang sentido ko.

Napasulyap ako sa alak.Maybe nilagyan nya ng sleeping pills yun! Fuck!.. At isa pa tong cellphone nato! Nakakarindi ring ng ring! Sino bang hinayupak ang tumawatawag early in the morning??!

Pahablot kong kinuha ang cellphone at wala sa mood na sinagot.

"Iho!..how's your day there in Paris?."

Aw,its my mom.Halos di pa ako makasagot.Nag isip ako ng sasabihin.

"W-well its fine ma.." Shit..nagatol gatol pa boses ko!

Narinig ko pang tumawa ito.

"Naganap na ba kagabi ang 1st romance nyo?.."

"Ma.."

"Iho,wag mong sabihing nahihiya ka??"

I sighed."Ma,we're just fine...then...."

"Then??"

"Then we joined dinner last night..." I lied.

"Dinner lang??" Paniniguro nito..kulit talaga. -__-

Sumilay ang ngiti ko,"Yup..dinner..and dessert in bed."

Narinig ko namang napatawa si mama sa sinabi ko.

"Kaw talaga iho..naalala ko tuloy ang papa mo sayo."

Napangiti ako.Pero agad ring napalis ang ngiti ko ng mahagip ang tingin ko sa isang maliit na bagay na nasa ibabaw ng table..

***

Halos madurog ang ngipin ko sa sobrang galit..I'm now alone here in Paris! Damn!

Pano ako mag eenjoy nito?? Wala Siya!..

Plano ko ng umuwi,wala rin namang kwenta..di ako maging masaya.! >_< Inayos ko na ang mga gamit ko,bahala ng magulat ang ina ko.Basta uuwi na ako! At kahit sinabi pa ng Jenny na yun na wag ko na syang hanapin,hahanapin ko parin sya!...

Mamayang hapon na ang flight ko pauwi sa Pinas.

Kahit saan kapa magtago Jenny..mahahanap rin kita..asawa na kita at ayokong pakawalan ka.!

May kinuha ako sa bulsa ko,isang precious thing at napatitig ako sa maliit na bagay na hawak ko.

Iniwan na nya talaga ako ng tuluyan..pati singsing nya hinubad at iniwan sakin!

***

Finally,nasa Pinas na ako.Gulat na gulat pa ang aking ina ng makita ako.Expected ko na ang reaksyon nya.

"Andrian iho!..ang bilis nyo yatang umuwi? Di ba kayo nag enjoy dun?..at nasan ang asawa mo?.." Dami nyang tanong -__- wala akong maisip na isagot.

Napayuko ako.

"N-nandun sa..."

Napataas kilay pa sya."Saan??."

"Sa townhouse ma..pinauna ko na sya.She said she's tired, kaya pinauna ko nalang sya dun." Halos di pa ako makatingin.

"Ganun ba?.." Nag grinned pa sya."Pinagod mo siguro ng husto nuh??"

Haaayyy...napaka green talaga nitong mother ko.Ngiti lang ang sagot ko at agad kong hinalikan si mama sa pisngi.

"Binisita ko lang ho kayo rito ma,at para ipaalam din sayong umuwi na ako..aalis narin ako ma,pupunta na ako sa townhouse."

"Ok..sige..mag ingat kayo dun ha?."

"Yes ma." Mag iingat ho ako.