My Lovely Bride

Chapter Seven

Andrian's POV

Tahimik.Sobrang tahimik ng kwarto ko sa mga sandaling yun...nakatulala pa ako.Ilang oras na akong nagbabad sa shower.Wala akong maisip na gawin,laging nasa isip ko ang asawa ko...

Lumitaw sa isip ko ang paghihigante.Pero agad ko rin inalis sa isipan.May nararamdaman nga akong galit sa kanya,pero mas nangingibabaw ang pag ibig ko sa asawa ko...Damn!

Sinuntok ko ang salamin sa harap ko.Basag..at may umagos na dugo sa kamao ko.

"Shit! Ano ba tong nangyari sakin?.Mas nagagalit pa ako sa sarili ko dahil naging tanga ako!...naisahan ako ng isang babae lang??"

Sinuntok ko uli ng malakas ang salamin.Ang dami na ng dugo ang lumabas..binalewala ko ang sakit nun...kasi walang wala ito sa ginawang pag iwan sakin ni Jenny..Sobra akong nasaktan!..

I swear..mahahanap rin kita...this time hindi na ako tatanga tanga..!

***

Lunes na ng umaga.This is my 1st day in my own company. Humugot pa ako ng hininga.Katabi ko ang aking ina sa loob ng elevator.

She handed me on my shoulder.

"Son,don't cha ever feel nervous,Be strong..it's your company and everybody will respect you."

Tango lang ang sagot ko.Napasulyap ako sa kanang kamay ko,may benda sya.Buti di ito napansin ni mama.

Bumukas na ang elevator. Ito na ang bagong simula ng buhay ko..!

Ang saya ng pakiramdam ko habang ipinakilala ako ni mama sa mga employee nya..

"Everyone,this is my son..Andrian Erriole.He's just 20,but he can handle this company better like what have done with his father before."

Nagpalakpakan pa ang mga tao.Ilang babae rin akong napansing nagpapacute sakin,but..ignored tss..

May lumapit naman sakin,isang lalaking kasing tangkad ko.

"Welcome Mr.Erriole!." Inilahad pa nito ang kamay,"Stephan Reyes here, remember?."

Napakunot noo ako.

"Stephan? Sounds familiar..."

"Iho,he's your classmate sa elementary days nyo." Singit naman ni mama.

Bigla akong napangiti,naalala ko na! Ito lagi ang kasama ko pag wala si Jenny---

Uugghh..Jenny na naman..

"Stephan! Is that you?" Paniniguro ko.

"Yea..." He smiled.

Ito rin ang naging kaaway ko noon,pero agad rin naman kaming magkabati.

"Bro..." I smiled back.Tas inakbayan ko sya.

***

Lunch break,nasa cafeteria lang kami.Umiinom ng kape while nagkwekwentuhan.

"Andrei,kumusta kana pala ngayon?." Paunang tanong ni Stephan sakin.

"I'm fine..kaw?"

"Ok lang din,bro ano ba tong nabalitaan kong ikinasal kana daw??"

Napalunok ako at napabuntong hininga.

"Saan ka naman nakasagap ng balitang yan?"

"Totoo ba yun? Married kana?." Kulit nya.

Napayuko ako."Oo..nung biyernes pa."

"Talaga?? And who's that lucky girl??" Ang luwang pa ng ngiti nya.

Napatikhim lang ako.

"Bat kaba nagtatanong? Hindi mo sya kilala."

"Sabihin mo na kasi,hindi ko man sya kilala...gusto ko lang malaman ang pangalan nya."

Napatikhim uli ako.Parang wala akong planong magsalita.Dahil kung baka sabihin ko,magugulat sya at di makapaniwala.

Natatandaan ko pa noon,nag away kami ni Stephan dahil kay Jenny! Di kasi tipo nito ang babaeng parang mas lalaki pang kumilos samin!

"Bro?.." Niyugyog pa nya ako.

Napaigtad naman ako.

"Ah..Stef sorry..marami lang akong inisip."

"May problema kaba?.Bat di mo nalang kasi sabihin ang pangalan ng asawa mo?"

Napatitig ako sa kanya,at sandaling nag isip.

"Oh well,sabihin ko nalang...di mo rin naman kilala eh."

Nakangiti lang si Stephan habang naghihintay sya sa sasabihin ko.

"Her name is...."