ᴋᴀᴘᴋᴀʀᴀɴʟıᴋ.. ~Draco Malfoy ile Hayal Et~

~Bölüm 8~

Sevgilimden ayrıldım zerre sizi ilgilenmese de söylemek istedim iyi okumalarrr ❀

..Tam ağzımı açıcaktım ki odanın kapısı çalındı.(Hayır öpüşmeleri için fazla erken fcrelfl3ğrpewlewvöleş) Draco sinirle dudaklarını birbirine bastırdı.Omuzlarından Draco'yu geriye doğru ittirip kapıya gittim.Yavaşça kapıyı açtım.Karşımda Pansy vardı..

Y/n : Günaydın.

Pansy : Ş-şey rahatsız etmemişimdir umarım..

Y/n : Yok be ben bu musluk faresiyle napıcam.

Pansy : *hafif kıkırdar* Şey dicektim ki acaba beraber yürüyüş yapalım mı..-? 

Y/n : Neden olmasın..

Dışarı çıkıp arkamdan kapıyı kapattım.Draco'ya birşey deme zorunluluğu hissetmemiştim.Pansy ile zindanları okula bağlayan merdivene yöneldik.

Y/n : Eee gecen nasıl geçti?

Pansy : Herzaman ki gibiydi..Seninki nasıldı? Mükemmel olmalı sonuçta Draco ilesin..

Y/n : O minik sıçanla hiçbir işim olmadı inan!

Pansy : ahahsah yerinde olmak isteyen çok kız vardır inan..-!

Y/n : Bence Draco gibi erkekler bizim gibi güzel ve asil kızların konuşacağı tek konu değildir..!!!

Pansy : Haklısın ben sadece...uzun süredir onu seviyorum ve hayatımın bir parçası gibiydi..Ama bayadır konuşmuyoruz bile...

Y/n : Biliyor musun hayatımda kız erkek kimsenin peşinden koşmadım.Ne kadar birine düşkün olsam da asla belli etmedim.Zaten şu zamana kadar tek düşkün olduğum kişi babamdı.Bu söyleyeceğim lafı lütfen unutma Pansy ; birini çok sevip değer verirsen g*tü kalkar.

Burda kısa bi bölme yapmam lazım.Çünkü bu sözle ilgili birşeyler söylemem lazım.İlk önce şunu açıklıyim bu diyeceklerim kendimi acındırmak için falan değil söylemek istediğim için yazıyorum.Rahatsız olan okumasın..🙏🏻Şöyle diyim ben dün ayrıldığım sevgilimle uzun zamandır çıkıyordum ve birbirimizi cidden seviyorduk ama öyle normal ergenlerinki gibi değil saf bir sevgimiz vardı.Adam gibi seviyorduk.Küçük çocuklar gibiydik birbirimize yani.Onu cidden sevmiştim ama anladımki bazılarını hatta bazılarını değil direk kimseyi bu kadar sevip değer vermemek lazımmış.Ayrıldığımızda tabikide kahrolmadım.Ağlamadım çünkü biri için ağlamak tercih ettiğim bir seçenek değildir..Discord üzerinden konuştuğum bi arkadaşıma olanları anlattım ve bana ilk dediği şey bu oldu -birini çok sevip değer verirsen götü kalkar- Sevgili okuyucum eğer birini adam gibi seversen lütfen duygularını içinde sakla.Masumca sev.Çünkü cidden her ne kadar 'o yapmaz ya çok iyi biri' desende , tanıştığın en nazik ve iyi insanda olsa yapıyor be.Güvenemezsin yani.Ama biri senden vazgeçmeden önce sen ondan vazgeç.Olaki biri senden vazgeçip kalbini kırdı.Sakın üzülme.Dünyada şuan yaklaşık 7,78 milyar insan var ve bu insanlar arasında seni mutlu edecek biri olmadığını mı sanıyorsun?Ya da seni cidden adam gibi sevecek biri olmadığını mı sanıyordun?Hayat bunları düşünüp üzülmek için çok kısa.Ben sadece düşüncelerimi ifade etmek istedim umarım yararım olmuştur.Hikayeye devam edelim..<3

Pansy : Yine haklısın..Ona o kadar değer vermem belkide yanlış..

Y/n : Aman boşver be bunlarımı düşünücez şimdi!

Biz bunları konuşurken çoktan bahçeye çıkmıştık.Bahçede kimse yoktu..Proffesör McGonagall dışında!Pansy göz devirip Profesör McGonagall'a baktı.Profesör bizi görmüş olmalıki suratı asıldı.Olduğumuz yerde durup bize yönelen Profesör McGonagall'ın bize gelmesini bekledik.Yanımıza gelince konuşmaya başladı

Prof. McGonagall : Sabahın bu saatinde siz iki genç bayan yanlız başınıza bahçede ne yapıyorsunuz?

Pansy : Profesö-

Y/n : 4. sınıfların sabah derslerinden önce bahçeye çıkma izinleri olduğunu sanıyordum Profesör?

Prof. McGonagall : Bu izniniz var ben sadece sebebini sordum?

Y/n : İhtişamlı kolyenizi kaybettiğinizi duydum Efendim..Doğru mudur?

Prof. McGonagall : Kolyemi sana kim söyledi?!

Y/n : Yoksa SABAHIN BU SAATİNDE kolyenizimi arıyordunuz..?

 Prof. McGonagall : Söyledikleriniz aramızdaki yaş farkına uygun sözcükler değildir Bayan Riddle!

Tam ağzımı açıp konuşmaya başlayacaktım ki arkadan sesle ağzımı geri kapadım.

Draco : Y/n adına sizden özür dilerim Profesör, şu sıralar biraz gergin.Siz onun kusuruna bakmayın lütfen..

Prof. McGonagall : Oh Bay Malfoy bu ne güzel süpriz! Nasılsınız?

Draco : Sizi gördüm daha iyi oldum Efendim , izninizle Y/n ile biraz konuşmamız lazım..

Prof. McGonagall : Tabi tabi ben gidiyim artık Profesör Dumbledore bekler kahvaltıda görüşürüz!

Profesör McGonagall son sözlerini söyleyip yanımızdan ayrıldı.Sinirli gözlerle Draco'ya bakıyordum.

Draco : Naptığını sanıyorsun sen?! Bir Profesöre böyle kabaca bağırıp ortalığı yıkabileceğini mi sanıyorsun?! Eğer böyle saçma salak düşüncelerin varsa kusura bakma güzelim Hogwarts sandığından daha disiplinli biyer! Eğer gelmeseydim Slytherin'den onlarca puan silebilirdi ve bu senin suçun olurdu!

Draco bana bağırmıştı ve ağırıma gitmişti.Normalde biri bana bu şekilde bağırsa ilk kelimesini bitirmeden boğazını keserdim ama Draco'ya hiçbirşey diyememiştim..Gözlerimin dolduğunu birkaç saniye geçmeden hissettim.Draco hala sinirle bana bakıyordu

Draco : Cevap versene!!!

Y/n :...

Pansy : Draco çok ağır konuştun!

Pansy içimden gelenleri Draco'nun yüzüne vurmuştu diyebilirim.Ve sanırım Draco'da Pansy'nin lafından sonra söylediklerinin farkına varmıştı..Pansy bana dönüp

Pansy : Gel Y/n gidelim..Draco'nun herzamanki halleri takma kafana..-

Ağzımı açamıyordum.Kıpırdayamıyordum bile.Böyle kalmamam lazımdı...Ona haddini bildirmeliydim!Ama yapamıyordum,Draco'ya karşı çıkmak nedende benim için çok zordu.Bedenim uyuşmuştu. Pansy'nin kolumdan tutup beni yavaşça arkaya döndürmesiyle bedenim kendine geldi.Gözlerim hala yerdeydi ve hala doluydu..Pansy ile okula girip boş bi koridorda yürümeye başladık..

*8:06 Ortak Salonda..*

Pansy ile çoktan Slytherin masasında yerlerimizi almıştık.Draco yine karşıma oturmuştu.Ona oturduğumuzdan beri hiç bakmamaya çalışmıştım.O bana ne kadar seslense de duymamış gibi masayı izlemeye devam etmiştim.O da sanırım sonunda pes etmişti..Pansy aslında iyi biriydi.Ona başta herkeze yaptığım gibi kötü davranmış olsam da benim kafadandı yani.Ve üzgünlüğümü geçirmeme yardımcı olmuştu.Dumbledore yine klasik konuşmasını yapıp yemeği başlattı. Hiçbirşey yiyesim yoktu ama yinede tabağıma birkaç birşey aldım.Çatalımı kullanıp biraz yemeğimle oynadım.O sırada midem bulanmaya başladı.Yemeğin kokusu midemi bulandırmıştı ve kusacak gibi hissediyordum.Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.Az sonra geçer diye düşünüp umursamadım.Yavaşça gözlerimi araladım.Çatalımı kullanıp yemeğimi boş boş kurcalamaya devam ettim.Aradan sadece saniyeler geçmesine rağmen lanet olası mide bulantım gram azalmamıştı.Etraftaki öğrenci sesleri boğuklaşmıştı..Bilincimi kaybedeceğim 1 saliseliğine aklımdan geçti ve sonrası karanlık..kapkaranlık...

Bu bölümüde yayınlamam biraz uzun sürdü birtakım sıkıntılarımdan dolayı..Birtanesinden hikaye arasında bahsettim biraz zaten..Kendine iyi bak tatlış okuyucum sewiliyonnnn 

•Birkaç saat..

•877 kelime

•16:38