8

411 55 49
                                    

Na Jaemin

Gözlerimi Açtığımda Her Uzvumun Ağrıdığını Hissetmiştim. Nefes Alınca Bile Kaburgalarım Ciğerime Batıyordu Sanki. Nefes Almak Adeta Istırap Veriyordu Bedenime.

"Çiçeğim, Uyandın Mı?"

Saçlarımda Hissettim O Sert Elleri. Sert Elleri, Yumuşak Saçlarımı Nazikçe Okşuyordu.

"A-Avcı..."

Kurumuş Boğazım Yüzünden Zar Zor Konuşabilmiş, Onda Da Avcıya Seslenebilmiştim Sadece. Gözlerim Işığa Yeni Yeni Alışıyor, Yanı Başımdaki Bedenin Bulanık Yüzü Netleşiyordu.

"Söyle Çiçeğim?"

Yüzüme Doğru Eğilen Avcı, Kurumuş Dudaklarıma Hafif Bir Öpücük Kondurmuş, Yüzünü Yüzüme Yaklaştırıp Sıcak Nefesini Üflemişti. Gözlerimi Kapatmak Zorunda Kalmıştım.

"S-Su...Su İçmem Lazım."

"Bekle Çiçeğim, Hemen Getiriyorum."

Yanımdan Kalktı Avcı, Yatağın Sağ Tarafında Bulunan Komodinin Üstündeki Sürahiyi Alıp Bardağa Su Doldururken Bile O Kadar Çok Ciddi Bakıyordu Ki Gözleri...Ürkmeden Edememiştim.

"Önce Doğrulmalısın Çiçeğim, Yoksa Su Boğazına Kaçar."

Dolu Bardağı Komodinin Üzerine Bırakıp Doğrulmama Yardımcı Oldu Avcı. Ardından Bardağı Alıp Yanıma Oturmuştu. Suyu İçmeme Yardımcı Olduktan Sonra Sessizce Çıkmıştı Odadan.

Yalnız Kalmıştım Odada.

Derin Bir Nefes Verdim. Şimdi Daha İyi Hissediyordum Nedense, Gücümü Toplar Gibiydim Yavaş Yavaş.

"Hyung Sana Hayır Dedim!"

Dışarıdan Gelen Bağırma Sesleriyle Korkuyla Titremiş, Hızlıca Yorganın Altına Girmiştim. Uyumuş Numarası Yaparsam Belki De Sinirli Bir Avcı İle Uğraşmak Zorunda Kalmazdım.

"JENO SEN BU DEĞİLSİN! NE YAPTIĞININ FARKINDA MISIN?! KENDİNİ TEHLİKEYE ATIYORSUN!"

Duyduğum Kalın Sesle Olduğum Yerde Donakaldım. Bu Ses...

"Dongyoung Hyung, Sen Bu İşe Karışma."

Avcının Bıkmış Sesiyle Gözlerimden Yaşlar Düşmeye Başladı. Evet, Gerçekten Oydu.

Üvey Abim, Kim Dongyoung.

"Dongyoung, Bebeğim Tamam Sakin Ol. Jeno Sen De Sakinleş Öyle Konuşalım."

"Taeyong Hyung-"

"Sana Yeri Değil Dedim."

Taeyong Denen Adamın İtiraz İstemeyen Sesiyle Yeniden Sessizliğe Bürünmüştü Dışarısı. Bense Sessiz Sessiz Ağlıyordum.

Üvey Abim Neden Benim Bunları Yaşamama Öylece Müsaade Etmişti?

...

"Çiçeğim?"

Duyduğum Sesle Gözlerimi Açmaya Zorladım Kendimi. Ama Ağladığım İçin Kızarmış Ve Şişmişti Gözlerim, Bu Yüzden Gözlerimi Açmak İşkence Gibi Geliyordu.

"A-Avcı?"

"Gözlerini Mi Açamıyorsun?"

Başımı Sallamakla Yetindim. Avcı İse Ellerini Kaşlarım İle Yanağıma Koyup Üflemişti Yüzüme. Ardından Yavaş Yavaş Açmıştı Gözlerimi.

Flower Hunter | Nomin ✓ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin