"Taeyong Bir Yolu Olmalı!"
Bir İleri Bir Geri İlerleyen Dongyoung Saçlarını Sinirle Karıştırırken Lee Taeyong Sessizce Kendilerine İri Gözleriyle Bakan Çocuğu İzliyordu. Dongyoung'un Endişesini De Anlıyordu Fakat İçinden Bir His Bu İşin Burada Bitmediğini Söylüyor, Ne Kadar Bağırırsa Bağırsın Sesini Duyuramayan Parçası Usulca Fısıldıyordu Şimdi Kulağına.
"Dongyoung, Jaemin Reankarne Olmayacaklarını Bile Bile Ölmeyi Göze Aldı. Başka Bir Yol Olsa Bile Sırf Bu Yüzden Jaemin'in Reankarne Olması İmkansız..."
Duyduklarıyla Olduğu Yerde Durdu Dongyoung, Titredi Bacakları Ve Alt Dudağı, Tutamadı Kendini, Aktı Yaşları Usul Usul.
"Bir Yolu Yoksa, Neden Sonsuza Kadar Ölmeyi Göze Aldı..?"
Başını İki Yana Sallayıp Gözlerini Kaçırdı Taeyong, Dongyoung'un Ağzından Bir Hıçkırık Kaçtı. "Taeyong..."
"Yapabileceğimiz Bir Şey Yok Dongyoung, Onlar Artık-"
"Ölü Mü?"
Kapıdan Gelen Sesle İkilinin Bakışları Dış Kapıyı Bulurken Açılan Ağzını Kapattı Dongyoung, Dudakları Arasından Fidan Eden Hıçkırıkları Durdurmaya Çalışırken Yere Çöktü. Güldü Kapıdaki Beden Acı Acı.
"Sanki Fazla Çabuk Öldürdünüz Bizi Hyung?"
Jaemin Gülümseyerek Üvey Abisi Ve Sevgilisine Bakarken Taeyong Şaşkınlıkla İki Beden Arasındaki Küçük Kıza Bakıyor, Olaylara Anlam Vermeye Çalışıyordu.
"Ama...Siz...Na-Nasıl..?"
Jeno Elini Tuttuğu Küçük Kızın Minik Elini Bıraktı Ve Yerdeki Dongyoung'u Kaldırıp Şoktan Dolayı Hareket Edemeyen Taeyong'un Yanına Oturttu. İkili Ağlayarak Jeno Ve Jaemin'e Bakarken Küçük Kız Koşarak Taeyong'un Kucağına Çıktı Ve Oturdu.
"Dünyaya Gelmek İçin Sebebimiz Yok Sandınız, Ama Onlar Gibi Siz De Yanıldınız Hyung."
"Düşündüğüm Kişi Mi Bu Küçük Kız..?"
Dongyoung Hıçkırıkları Arasında Zar Zor Konuştuğunda Önünde Diz Çöken Jaemin Başını Salladı Ve Üvey Abisinin Ellerini Tutup Gülümsedi.
"Çiçekler Ve Avcılar, Çocukları İçin Reankarne Olurlar Ve Onlar İçin Unutmazlar Acı Geçmişi." Dongyoung'un Elini Sıkıp Gülümseyen Jaemin Ayağa Kalktı Ve Jeno'nun Elini Tutup Taeyong'un Kucağında Oturan Kızlarına Gülümsedi. "O Adamların Yanında Rehine Olarak Hissettiğim Kişi Bizim Minik Bebeğimiz, Sunjung'umuzdu. Bu Yüzden Jeno'yu Yalnız Bırakamadım, Ruhu Beni Seçer Ve Geçmişi Unuturdu Bu Yüzden Risk Aldım."
Jeno Eliyle Yüzünü Kapattı, Son Anda Sildi Gözyaşını Kimse Görmeden. Jaemin İse Sessizce Kendilerine Bakan İkiliye Bakıyor, Olaylara Hâlâ İnanamadıkları İçin Sükunetlerini Koruyorlardı.
"Peki...Bitti Mi Her Şey, Kurtuldunuz Mu O Adamlardan?"
Birbiriyle Bakıştı İkili, Sessizlik Çöktü Üzerlerine Uğursuzca Ve Jaemin Derin Bir Nefes Verdi. Jeno Elini İki Yana Açıp Kızlarını Yanına Çağırırken Taeyong’un Da Yardımıyla Oturduğu Yerden İndi Ve Babasının Kollarının Arasında Kayboldu Küçük Sunjung.
"Sunjung Sevdin Mi Amcalarını?"
Başını Salladı Küçük Kız, Dongyoung Hafifçe Gülümserken Taeyong Dayanamadı Ve Küçük Kızın Yanına Gidip Yere Oturdu, Boylarını Eşitledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Flower Hunter | Nomin ✓
Mystery / Thriller"O Avcıydı, Ama Sadece Çiçekleri Avlardı. Ve Ben Onun En Güzel Çiçeğiydim." Lee Jeno × Na Jaemin 15 Bölümde Final Serisi-7
