Part-14

1.6K 75 0
                                    

Unicoad

မနက်မိုးလင်းးးတော့ ယင်းအစောကြီးနိုးနေတာကြာင့် မျက်နှာ‌ေရမိုးချိုးပြီး အောက်ဆင်းလာခဲ့သည်။

ထမင်းစားခန်ူထဲမှာာ မေမြ ချက်ပြုတ်နေတာတွေ့တာကြောင့်

"မေမေ... ဘာတွေချက်နေတာလဲ သမီး ဘာကူရမလဲ ဟင် "

"ဟော သမီးလေး အစောကြီးနိုးနေပါ့လားးး"

"ဟုတ်"

"မကူပါနဲ့ ကွယ် ပြီးတော့မယ်....သမီးနားနားနေနေနေပါ ပြီးပြီ"

ယင်း နာရီ ကိုကြည့်တော့ ၆နာရီ မထိုးသေးတာကြောင့်

"ဟုတ် မေမေ ဒါဆိုသမီးး ကိုကို နဲ့သားလေးကို သွားကြည့်ဦးမယ်"

"အင်းး သွားသွားး"

လှေကားတက်တက် ချင်းးးကသားသားအခန်းမို့ သားသားးကို ဝင်ကြည့်တော့ အိပ်နေတာာ ကွေးကွေးးလေး

ယင်းလဲ သားလေး အိပ်ရေးမဝမှာဆိုးးတာာကြောင့်..

သားလေးနဖူးကို ဖွဖွ နမ်းကာ ချစ်ရသူကို နှောင်ယှက်ဖို့ ထွက်ခဲ့သည်။

တဖက်က ချစ်ရသူ အခန်းကိုရောက်တော့ လက်ကိုင်ကို ခပ်ဖြေးဖြေးလှည့်လိုက်သည်။

"ချောက်"

*ဟေ ကိုကို လော့ခ် ချမအိပ်ဘူးလားးး ဪ သားလေးကြောင့်ထင်တယ်*

ဟုတ်သည်။ ဇွဲ သည် အခန်းကို ‌လော့ချ မအိပ်ပေ။ ဘာလို့ဆို အိမ်ကြီးထဲ မှာ သားနဲ့ သူသာ ရှိပြီး ဒေါ်မြနဲ့ ဦးထွန်းက အနောက်တန်းယားမှာ နေတာကြောင့်...
သားသားက အိပ်မပျော်တဲ့ အခါမျိုးဆို ညကြီးသန်းခေါင်လဲ သူ့အခန်းထဲ လာလာ အိပ်နေကျမို့ပင်။

အခန်းထဲ ဝေ့ကြည့်တော့

*ဟော တွေ့ပါပြီ ချစ်ရသူ*

ကုတင် အလယ်မှာ ကွေးကွေးလေးးမလို့ ကလေးးလေးး‌လိုပင် ။ ယင်းလဲ ကုတင်နားးသွားကာာ
ချစ်ရသူရဲ့ မျက်နှာ အစိတ်အပိုင်းတခုချင်းစီကိုကြည့်ရင်းးး
"ကိုကို က ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာာာ.."

ဟုရေရွတ်ရင်းး ချစ်ရသူ နဖူးလေးးကို ကြင်နာစွာ အနမ်းပေးမိသည်။ထို့နောက် ဆံစလေးတွေ ကို သပ်တင်တာာ

ချစ်မိသူမို့ (သူ)🤎       ခ်စ္မိသူမို႔ (သူ)🤎Where stories live. Discover now