Part-15

1.6K 83 4
                                    

Unicoad

"ကိုကို ယင်း ကို မလွှတ်တော့ဘူးလားး?"

"အင်းး ဒီအတိုင်းလေးပဲနေပေးး"

"ယင်းစားနေတာ မလွတ်လပ်ဘူးလေ"

"မရဘူး အဲ့တိုင်းစားးး"

"ဟွန့်"

ယင်းး နှာတချက်မှုတ်ရင်းးး ခေါင်းသာခါမိတော့သည်။

တမနက်လုံးးဖက်ထားးးတာာ အခုထိမလွှတ်သေးပေ။

ထမင်းးစားးတာတောင် မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့။

ပန်းကန်ဆေးပြန်တော့လဲ ခါးအနောက်ကနေဖက်ကာာ တရွှတ်နဲ့ လိုက်နမ်းနေသေးသည်။

အခုလဲ အကင်စားးနေတာကို သူ့ပေါင်ပေါ် အတင်းဆွဲတင်ရင်းးး ဖက်ထားးတာာ ။

ကိုယ်ကတော့ သူညောင်းနေမည်ဆိုး၍ လွှတ်ပါဆိုတာာ
ဂျစ်တစ်တစ်လုပ်နေသည်။

*ကျွန်မရဲ့ ချစ်ရသူက ကလေးဆိုးကြီးး*

"ကိုကို သားသားကိုသွားကြိုဖို့မလုပ်သေးဘူးလားး"

"၄:၃၀မှ သွားမယ်လေ"

"ဟာာ ရေလေ ဘာလေးချိုးလေ"

"ဟင့်အင်း ရေမချိုးလဲ ချောပြီးသားး"

"ခွီးးးးး ဟားးဟားးးး လိပ်ကြီးးး ဟားဟားးး"

ကိုကို့ရဲ့ ကလေးဆန်ဆန် ပြောစကားကြောင့် ယင်း ခွက်ထိုးခွက်လန်ရယ်မိတော့သည်။

ဒါကိုပင် ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတာကတော့ ဇွဲသူရ ပင်။

*အချစ်က သိပ်ဖြူစင်တာပဲ..ဟန်ဆောင်မှုကင်းတယ်*

"အချစ် ညကျ ကိုယ်နဲ့ လာအိပ် "

"ဟမ်😳!!!!"

*ကို့ကို့စကားကြီးက*

"မဟုတ်ဘူးးလေ ကိုယ်က ဖက်အိပ်ချင်ရုံပါ..နော်နော်... ကိုယ့်အချစ်နော်"

*ဟယ် ချွဲနိုင်လွန်းသူကြီးးး... အဟီးးး ဒါပေမဲ့
ချစ်တယ်*

"မရဘူးးးး ဖက်အိပ်တယ် ပြောလဲ ကိုကို က နမ်းမှာပဲ မရဘူးးး"

"ဟာာ ဒါကတော့!!"

"မရဘူး ဆို မ...ရ...ဘူးးး" နောက်ဆုံးမှာ တလုံးချင်းစီခွဲပြောကာာာ လှစ်ကနဲ အပေါ်ထပ်ကိုပြေးတက်သွားတော့သည်။

ချစ်မိသူမို့ (သူ)🤎       ခ်စ္မိသူမို႔ (သူ)🤎Where stories live. Discover now