Hayat denilen yol engellerle doludur. Ne kadar kendine güvensen de seni aşan bir engel mutlaka çıkar karşına. Pes etmeni bekleyenler sararken her yanını, tüm gücünü vererek yenmelisin en zor anını.
Kalem tutan ellerle şekillenir geleceğimiz. Hayatın gerçeğini gören, bilen, duyan, öğreten insanlardır yol göstericilerimiz. İlimle, irfanla aydınlar ancak gelecek günlerimiz.
Bazı sorunlar vardır ki, sabrımızı sınar adeta. Yolumuza çıkan taşlar misali zorlaştırır yolumuzda yürümemizi. O sorunları çözemeden devam etmeyecek sanırız hayatımızı ama hiç de öyle olmaz. Tüm sorunlara, tüm zorluklara ve tüm aksaklıklara rağmen devam eder gider hayat.
Hayatımın en zor kararlarını geceleri almışımdır hep. Gece olmadan kendi halimde kalamadığımdan mı, yoksa karanlık çökünce kararlılığımın artmasından mı bilinmez... Gecenin karanlığıyla birlikte alınmıştır en zor kararlarım.
Hayatımın en mutlu gününü sorsan, senin bana geldiğin gün derdim. Hayatımın en zor gününü sorsan, bir daha asla benim olmayacağını anladığım gün derdim.
Hayatta başına gelebilecek en kötü şey sanma bu ayrılığı. Ölümdür ayrılıkların en fenası. Ölümden başka her şeye çare bulunur, bunu unutma. Ayrılıklar unutulur, aldatılanlar affedilir, ihanet edenlerin üzerine bir sünger çekilir ve yaşamaya devam edilir. Bir tek ölüme çare yoktur.
Bir uçurtma misali havalanmak isterdim. Öyle hafif, öyle dertsiz... Hayatın yükünü omuzlarımdan bir kere olsun atıp, göklerde bir uçurtma misali süzülmeyi isterdim.
Hayatta söylediğin yalanlar senin peşini bırakacak mı zannediyorsun? Aldığın bu ahlar yanına mı kalacak? Beni ağlatman, hayatımı altüst etmen, öylece bırakıp gitmen unutulacak mı? Hiçbir şey olmamış gibi devam edebilecek misin hayatına?
Hayatım boyunca bir kez olsun pişmanlık duymadım söylediğim sözlerden. Hep söylemediklerim pişman etti beni. Hayatım boyunda bir kez olsun pişmanlık duymadım yaptıklarımdan. Hep yapamadıklarım pişman etti beni.
Sensizlik bana iyi gelecek demiştim. Öyle de oldu inan bana. Daha mutluyum artık, hayatım daha düzenli, her şey ama her şey daha olumlu. Sensizliğin iyi geleceğini nasıl mı biliyordum? Seninle olmanın kötü gelmesinden...
Şu hayatta en önemli şey gururdur. İnsanın gururu olmazsa gerisi boştur. Gururla yapmalı bir insan yaptığını, gururla arkasında durmalı söylediği sözün. Ve gururla taşımalı o ismini. Öyle lekesiz, öyle temiz olmalı ismi ki; gururla taşıyabilsin.
Bu hayatın tadını her zaman çocuklar çıkarmıştır. En yeşil çimlerde çocuklar koşturur. En çok dondurmayı çocuklar yer. En içten kahkayı çocuklar atar. Bu dünya onlarındır aslında, çünkü onlar çıkarır tadını.
Ömür dediğin bugünden ibarettir. Ne geçmişin kuratabilir bugününü ne de geleceğin. Bugünün için yaşamalısın hayatını. Bugün ne yapsam da mutlu olurum diye düşünmelisin. Yarını da boş vermelisin dünü de...
Her zaman mutsuz olacak bir şey bulmuşumdur. Hayatın yeni bir kazık atmasına da gerek yoktur üstelik mutsuz olabilmem için. Geçmişi düşünmek yeter de artar mutsuzluğumu dibine kadar yaşamam için.
Bana hayatında ailenden daha önemli bir şey söyleyebilir misin? Söyleyemezsin, söylesen de yanılmış olursun. Aile, şu hayatta sahip olduğumuz yegane mücevher gibidir. Eşsizdir, yeri dolduramaz, eksikliği başka bir şeyle giderilemez.
Hayat, dört mevisimi de bir arada barındırır. Kimi zaman yağmurlar yağar, gök gürler, için kapkaranlık olur. Geçmez sanırsın ama geçer. Güneş açar, elbet, düzelir her şey. En kara kışların bile sonu vardır elbet. Bitmez sanılan yağmurların ardından bir güneş açar ve gökkuşağı çıkıverir.
Herkesin hayatı kendine göre zorluklar içerir. Kimleri hayatnın parasızlıktan dolayı zor olduğunu söyler. Kimisinin hayatının zorluğu ise tek başına mücadele etmekten ileri gelir. Kimisinin uzaktan bakıldığında hiç derdi yoktur ancak o da sıkılmaktan, monotonluktan dertlenir.
Devam edecek...
