butterfly effect ° noren

{7}

Sprey boya doluydu. O yüzüme bakmaya devam ederken kendimden utanıp yerde böcek vardı yalanını uydurmuştum.

İnanmış olacak ki o da anında yerinden kalkarak koluma yapışmış endişe ile büyüklüğünü sormuştu. Anlaşılan her güne yeni bilgilere Renjun'in böcek fobisi olduğunu eklemem gerekiyordu.

Çantayı elime alarak boşvermesini söylemiş ve ona bugün ne yapacağımızı sormuştum.

Duvarları boyayacağız zaten burayı çok kişi bilmez endişelenme. *Çantayı göstererek*

Pekii, sen öyle diyorsan.

Boş bir duvarın önüne gelerek çantayı yere bırakmıştım. Bu küçücük beden bu kadar ağır çantayı o kadar süre nasıl taşıyabilmişti, benim iki dakikada kolum kopmuştu.

Çantayı yere bırakır bırakmaz eline aldığı kırmızı ve mor boyalar ile duvara bir şeyler yaparken ben çoğunun yarısı bitmiş boyalar arasından renk seçmeye çalışıyordum.

Açıkçası çizimim de berbattı renk seçmekten çok ne yapabilirim diye düşünmeye çalışıyordum. Çantanın başında yerde otururken Renjun'in çizimine takılmıştı gözüm.

Kelebek çiziyordu. Mor bir kelebek. Bir kanadı yaralıydı, delikler vardı.

Tüm detayları bitirdikten sonra kırmızı boya ile son dokunuş olarak yanık gibi duran deliklerden akan kanları yapıyordu. O çiziminine ben de onu izlemeye o kadar odaklanmıştım ki yerde oturduğumu, kaç dakika geçtiğini fatketmemiştim bile.

Çizimini bitirdiğinde son kez boya bulaşmış ellerine bakarak yanında getirdiği beze ellerini sildi. Bir yerden hatırlıyordum bu figürü.

Hatırlamam uzun sürecekti belki ama hatırlayacaktım kendime görev olarak edinmiştim bunu çoktan. Ben hâlâ çizimine bakarken yanıma gelerek uzunca yüzüme bakmıştı. En azından ben öyle hissetmiştim.

Çizimi, sesi, yüzü, vücudu, kalbi her şeyi ile güzel olmayı nasıl başarıyordu. Her şeyi ile beni kendine bağlamayı nasıl başarıyordu. Nasıl olmuştu bilmiyordum ama kısa sürede kapılmıştım etkisine.

Çizime bakmaya devam ederken bu figürü nereden hatırladığım aklıma gelmişti. Heyecanla yerimden kalkıp Renjun'e sarılmıştım. Doğal olarak şaşırmıştı.