{13}

204 32 2
                                    

Jaemin?

Ah sorma bile.

Bekle bekle eski sevgilinin adı. Adı Mark mıydı, bir müzik grubunda gitaristi hatta değil mi?

Evet ama bunları sen nereden biliyorsun?

Jaemin. Jaemin benim. Jaemin benim eski sevgilim.

Jeno dalganın sırası değil.

Renjun neden dalga geçme gereği duyayım bu konuda.

Ah üzgünüm sadece şaşkınım. Desene Mark bana ne yaşattıysa Jaemin de sana yaşatmış aynısını.

Öyle olmuş, gerçekten koskoca dünyada birbirimizi bulmamız büyük tesadüf. Ama bak artık birbirimizi tanıyoruz. Senin gibi birine sahibim. Ah cidden sildim çoktan onları hayatımdan.

Başını sallamakla yetinmişti. Çayını sehpanın üzerinden alıp gökyüzünü izlemeye başlamıştı. Gözleri gökyüzündeki tüm yıldızları çalmış içine hapsetmiş gibi parlarken birden bana dönmüştü.

Peki sen, sen sevebilir misin beni?

Evet. Yani. Evet ama nasıl, ne manada?

Her manada. Sevebilir misin beni?

Renjun, bak sana içimdeki her şeyi söylemek istiyorum.

Artık içimde tutamayacaktım. Ne olacaksa olsun istiyordum. Ve dediğim gibi de yapmıştım.

Soğuktan üşümüş minik ellerini avucumun içine alarak konuşmaya başladım.

Renjun bak. Nasıl anlatsam, ne desem, nasıl başlasam bilmiyorum ama seni gördüğüm o ilk an her şeyden farklıydı. Jaemin'de ilk aşkı bulduğumu sanmıştım ama yanılmışım. Onu gördüğümde bile hissetmediğim şeyleri hissetmiştim sen yanıma gelince. Peşinden gelme sebebim de buydu. Bir şekilde bağlanmıştım sana. Kalbimden beynimden izinsiz çalışmıştı ki hâlâ öyle. Beynime kalsa susmam gerekiyor tam şuanda. Ama sen farklısın. Bakışların, ellerin, sözlerin, kalbin... Bilmiyorum her şeyin eşsiz Renjun. O gün o kelebeği çizerken ne kadar mutlu olduğunu, hatlarını yaparken ne kadar odaklandığını her detayını inceledim. İnceledikçe daha da aşık oldum. Renjun açıklayamıyorum, söze kelimelere dökemiyorum. Sen yanımdayken hissettiğim o huzur. Ben hiç kimsede hissetmedim bu duyguyu. Ne ailemin ne de bir başkasının yanında. Dedin ya evine hoş geldin diye. Renjun, ben sanki kaybolmuştum. Yokluktaydım sonra sen geldin ve ben evimi buldum. Simsiyah bir boşluğun içindeki evim oldun sen benim Renjun. Şuan istersen git istersen istediğini söyle ama ben daha fazla içimde tutamam bunları Renjun. Git gide daha bağlanıyorum sana. Her detayına, her şeyine daha da aşık oluyorum. Biliyorum hakkettiğin aşk itirafı bu değil ama olmuyor kelimeleri toparlayamıyorum kafamda. Sanki beynim tüm işlevini kaybediyor ve sadece kalbimle kalbinin bağlı olduğu kırmızı çizgi kalıyor geriye. Özür dilerim, seni hayal kırıklığına uğrattığım için defalarca özür-

Ne zaman gözyaşlarına kapılmıştım bilmiyorum. Aynen şuan ne yaptığımızı bilmemem gibi. Avucumdaki eller hızla çekilmişti. Sıcak ellerini yanağımda hissetmiştim. Ancak hissettiğim tek sıcaklık o değildi.

butterfly effect ° norenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin