Μαλιστα αφέντη

-16-

Σήμερα είναι η τελευταία μου μέρα στην Ολλανδία θέλω να κάτσω κιαλλο.

Φοβάμαι να γυρίσω στην πραγματικότητα μου. Αυτές οι μέρες ήταν σαν να μην πέρασαν ποτέ, ένα μακρινό όνειρο.

Είναι χαράματα και κάθομαι στο αεροδρόμιο. Λόγο κακοκαιρίας η πτήση μου για Αθήνα έχει καθυστέρηση 3 ώρες.

Υπέροχα, σκέφτομαι. 

Έβαλα στο λαπτοπ μου να δω το "pretty woman" για εκατοστή φορά. Είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες.

Δίπλα μου παρατηρώ έναν άντρα που έρχεται και κάθεται δίπλα μου. Είναι ψηλός με μακρυά σγουρά μαλλιά ξανθά και μούσια. Καφέ εκφραστικά μάτια. Είναι πολύ όμορφος.

Νιώθω το βλέμμα του καρφωμένο πάνω μου. Έχω τόση όρεξη για φλερτ ξανά. Επιτέλους να βρω ξανά τον εαυτό μου, έτσι όπως ήμουν πριν τον Μιχάλη.

Τον κοιτάω αλλά συνεχίζω να βλέπω την ταινία μου. Ένιωθα ότι θα έκανε αυτός κίνηση. Έχουμε ώρα έτσι και αλλιώς μέχρι να πετάξει το αεροπλάνο τώρα που ανακοίνωσαν καθυστέρηση.

-Μμμ Τζούλια Ρόμπερτς αξία, μου λέει

-Συγνώμη τι είπατε

Ειπα βγάζοντας τα ακουστικά μου με το πιο αθώο μου βλέμμα. Το μουνι μου με το που άκουσα την φωνή του έγινε τόσο υγρό.

Εχει μια απαλή προφορά που προδίδει την καταγωγή του από κάπου βόρεια και μια βαθιά καυλα φωνή.

-Μιλά μου στον ενικό καλε 25 είμαι. Αλέξανδρος χάρηκα.

-Κατερίνα.

Μου είχε λείψει αυτή η αμηχανία όταν πρωτογνωρίζεις κάποιον.

-Πόσο καιρό είσαι στο Άμστερνταμ;

Τον ρωτάω.

-Κάνω μεταπτυχιακό εδώ στις πολιτικές επιστήμες εσυ;

-Εγώ ήρθα για πέντε μέρες. Χρειαζόμουν ένα διάλειμμα από την ζωή μου.

-Τέλεια ελπίζω αυτή η πόλη να σου έδωσε αυτό που έψαχνες.

-Και παραπάνω

Του ειπα και χαμογέλασα.

Το μυαλό μου ταξίδευε σε όλα αυτά που πέρασα. Την πορνη στα κόκκινα φανάρια. Την παρτουζα στο bdsm club, τα μουσεία που επισκέφτηκα.