Μαλιστα αφέντη

-21-

Έφαγα και τώρα ετοιμάζομαι για το δείπνο που μου έταξε ο Μιχάλης.

Έβαλα ένα μαύρο φόρεμα μακρύ κολλητό με σκίσιμο στο πόδι. Βάφτηκα έντονα. Μαύρη σκιά και έντονο Μπορντό κραγιόν.

Ακούω την πόρτα. Και πηγαίνω να τον υποδεχτώ.

Κ: Γεια σου Μιχάλη.

Μ: Μα πόσο καυλα πια.

Κ: Χμμ

Του λέω και τον κοιτάω πονηρά.

Τον φιλάω κτητικά. Του δαγκώνω το κάτω χείλος όσο τα δάχτυλα μου τρέχουν στα μαλλιά του. Τοτε τον διατάζω να καθίσει.

Του βγάζω την ζώνη του και με αυτή του ενώνω τα χέρια. Ήθελα να έχω το πάνω χέρι αυτή τη φορά.

Ξάφνιασε τον Μιχάλη αλλά ξέρω ότι είχε ήδη καυλωσει.

Του βγάζω τα ρούχα και βγάζω και τα δικά μου.

Τον χαστουκίζω στα μπούτια και του διατάζω να ανοίξει τα πόδια του.

Αρχίζω να του παίρνω πίπα ακριβώς έτσι όπως του αρέσει. Ποτέ δεν διακόπτω την οπτική επαφή μας.

Ξέρω πόσο με καυλωνει.

-Πουτανακι. Έχεις μάθει ακριβώς αυτά που θέλω

-Τέτοια είμαι

Χαμογελάω όσο του παίζω τα αρχιδια γρήγορα.

Σηκώνομαι και κάθομαι πάνω του. Αρχίζω να τρίβομαι.

-Θες να μπεις μέσα μου;

-Νναιι

Ψελίζει και βλέπω το πρόσωπο του να υποφέρει από την καυλα.

Του φιλάω τον λαιμο. Και του ψιθυρίζω στο αυτί

-Πες μου πόσο πολύ το θες, πόσο πολύ θες να με γαμησεις από παντού. Να με χρησιμοποιείς σαν σκλάβα σου. Πες μου

-Θέλω παρά πολύ. Δεν έχεις ιδέα τι θα σου έκανα αυτή τη στιγμή αν είχα λυμένα χέρια.

-Σιγά ρε αντράκλα; Τι θα έκανες.

-Μικρή; Μην με θυμώνεις.

-Αλλιώς τι;

Έχω τόση όρεξη να παίξω μαζί του.

-Θα σε σκίσω. Πίστεψε με θα το μετανιώσεις.

-Άντε να σε δούμε Μιχάλη