Unexpected Love

Chapter 2

Zeke's POV

Papunta kami ngayon ng Airport dahil pupunta ako sa Baguio para sa convention.

Kagabi hindi ko ma-alis sa isipan ko ang babaeng naka sunod ko kahapon sa canteen. Hindi ko alam kung bakit titig na titig ako sa kanya. Basta! Hindi ko alam kung bakit bigla akong napatitig sa kanya 

"Zeke, anak alagaan mo yung sarili mo sa Baguio huh. At siguraduhing mo na ma-eenjoy ka" bungad sa akin ni papa.

"Opo pa"

"Oh anak andito na tayo, enjoy-in mo lang ang lakad mo huh. Tumawag ka lang kung may problema huh!" Sabi ni mama

"Opo ma"

Hay.. parang iilan pa lang kami rito nakita ko na ang mga kakalase ko sa 3rd year. Tapos.......

Wait........

Siya ba yun?!?…

Hala!! Siya nga yung babaeng nasa canteen.

Sasama siya sa Baguio?!?!?

Parang hindi ko alam ang emosyon ko ngayon. Sasaya ba ako dahil makikilala ko siya sa Baguio, o magagalit ako dahil baka lumaki pa itong niraramdaman ko para sa kanya. Ayokong masira ang nararamdaman ko para kay Tina.

"Kids!!! , gather muna tayo dito para macheck ko kung sino pa ang kulang!" Sabi sa amin ng teacher na sasama sa amin sa Baguio si Ma'am Angie.

"Bro ba't parang pinagbagsakan ng lupa ang mukha mo? May problema ba?" Tanong ng kaibigan kong si John.

"A-a-a wala bro may iniisip lang" nauutal kong sagot

"Ows? May iniisip ka nga pero ang lalim naman? Bagong babaeng crush?"

"Shunga!! Mo bro hindi noh!"

"Hmmm. Pakipot pa more Bro!!!"

"Hahahahaha" Tawa naminh dalawa.

Kasalakuyang nag che-check si Ma'am ng attendance:

"Guadana, Therese"

"Guevara, Genevieve"

"Iñigo, Karen"

"Kua, Princess"

"Lerio, Martina"

Ooo.. so ang pangalan niya pala ang Martina, Bagay naman. Maganda siya mukhang mabait, Morena,....... Wait hindi ko dapat sinasabi iyon, dahil meron na akong nararamdaman para kay Tina. Hindi dapat ako magkaroon ng nararamdaman para kay Martina.

*Eroplano*

Martina's POV

Wwwaaahhh excited na excited ako dahil sa maraming paraan.

Una: makakasakay na rin ako sa eroplano.

Ikalawa: Makakapunta ako ng Baguio.

Huli: Makakakita ako ng gwapo!! Hahahaha de joke lang. Makapunta ako sa MOA dahil iyon kaya ang pinakamatagal kong pangarap since bata pa lang ako.

Ang seat number ko sa ticket ay 153A. Since bago pa lang ako nakasakay sa eroplano ay hindi ko alam kung saan ako uupo.

"Aahhmmm, anong seat number ka ba Martina?" Tanong sa akin ng Mama ng isang kong kasama.

"153A po tita"

"Ah so magkatabi pala tayo, doon ka maupo malapit sa bintana"

"Sige salamat tita"

Tinexan ko muna si Dreia kung anong seat number sya. Sabi niya daw 172C sya. So sabi ko magkikita na lang kami pagbaba ng eroplano sa Manila.

Natndaan ko kanina pala habang hinihintay namin ang ibang kasama namin. Nakita ko ang lalaki sa canteen. As usual tinitigan niya naman ako pero hindi yung masama. Ewan ko kung bakit titig na titig sya sa akin mula kahapon pa. Hmp! Ewan ko sa kanya matutulog na lang ako. Napuyat kasi ako kagabi dahil maaga pa akong nagising para pumunta sa airport.

"