Letters to Whom ?

Chapter 05.

Third POV,

"Thor! Thorn! "Si Normille.Galit ang itsura nito.Malalaki ang hakbang ng lakad patungo sa lumang pinto.Ang pinto na nag uugnay sa Paradise Caffe at sa abandonadong hardin na kung tawagin noon ay (Couple Garden).

Ginawa kasi ang lugar nayun para sa mga mag irog at mga nag de-dating.Kaya Couple Garden ang naisipan ng mga grandparent's nilang ipangalan dito noong kapanahunan pa nila at nung nabubuhay pa ang mga ito. But that was along time ago...

"Kuya Norm!Come, join me!"Ang masigla pang paanyaya ng dalaga sa kapatid while holding small scissor and carrying a basket na naglalaman ng ibat-ibang klaseng kulay ng bulaklak.Kababa niya lang sa ladder na pinagakyatan dahil sa abala siya sa pag tri-trim ng mga puno at pamimitas ng mga bulaklak.Nang marinig niyang may nag bukas ng malaking slide door at gate ng (Couple Garden) .

"Hayss.. Thorn, hindi ba sabi ko bawal kana dito?Why you so stubborn, my dear sister? Hmmm..And you look so happy today huh?"Seryosong tanong ni Norm.Crossing he's both arms and slowly walked toward's Thorn.

Hindi na ilabas ni Normille ang kanina pang nag ngingit-ngit na galit kay Thorn.Parang hangin nalang itong tinangay ng masilayan na naman niya ang nag nining na ngiti at kakatuwang kislap sa mata ng bunso niyang kapatid.After two year's.Finally, he's a long waiting granted!The true smile of Thorn's is back.The real her.

"Why, Kuya?Nag transformed ba yung face ko? Now you see me how happy I am?Naging Fiona na ba?"She said in a sarcastic tone.Saka nag patiunang maglakad sa gitna at inabala ang sarili sa dalawang mag katapat na Bonzai tree, na halos kasing taas niya lang.

Ang punong inalagaan at pinangalanan ng mga Lola't , lolo nila na,(Couple Tree).

"Ha-ha-ha.Thorn, is that a joke?Kasi yung tawa ko abot hangang Paradise Caffe.Now can we get inside?Kasi mukhang kailangan nating magusap." He replied.He still not want Thorn hanging up around in this place.Kahit pa nakitaan na niya ito ng pagbabago sa sarili. Hindi pa din tamang nandito ito sa lugar kung saan puno ng malulungkot na ala-ala...

'At ayoko ng balikan pa ni Thorn yun.That memories of sadness..Reminds Thorn of her.'

"Kuya!Are you listening?Ano ba, kanina pa ako dito salita ng salita parang dika naman nakikinig?"Inis na sita ni Thorn sa nakatatandang kapatid at tinaasan niya ito ng kilay.

"Oh, I'm sorry i was thinking if i forgot some thing's to do?Pa-para kasing may nakalimutan ako.Anyway, ano nga ulit yung sinasabi mo?" Pag dadahilan niya nalang. 'Sana lang makalusot.'

"Hmp! Totoo ba yan?"Paninigurado ng dalaga kay Normille at masuri itong itinaas baba ang tingin.

Napapailing nalang na ngumiti ang binata sa kaharap.

Knowing Thorn, alam niya kung nag sasabi ng totoo o hindi ang isang tao.Lalo na kung kausap niya.Malakas ang pangamoy nito sa mga taong nagtatago ng secreto sa katawan.She have that kind of ways na titigan kalang niya mapapaamin kana...

And she never failed to use it to trick people.

"Okey, okey!! Could you please stop staring as if I'm the enemy?!" 'Wala talaga akong panalo dito sa babaeng 'to.' Normille shook his head in disbelief.Kakaiba talaga ang trip ng kapatid niyang 'to.

"Ha!ha!ha!You know me, Kuya Norm.Allergic ako sa mga sinungaling.You can't blame me.In born nakong ganito."Pangaasar niya pasa sa kapatid na hindi maitago ang pagkailang at hiya ng tignan siya nito.

"So, tell me.Iniisip mo na naman si Ate noh?" Nilapitan niya si Norm.

Norm sigh and he nodded.Sign that he's worried."I'm just worried, Sis. If this is all about Ate Melissa ----"