not: haikyuu izlemeyeli/fanfic okumayalı çok oluyor. karakterlerini yanlış yansıttıysam üzgünüm.
,,,
Antreman sonunda bitmişti. Oldukça yorgun adımlarla dışarıya fırladı Tooru.
Hızla soyunma odasına yönelip üzerine hırkasını aldı ve en yakın arkadaşını beklemeden dışarıya fırladı. Yoğunca yağan yağmur eşliğinde, rüzgarın etkisiyle sağa sola savrulan güçsüz bitkilerde gezdirdi gözlerini. Şemsiyesini yanına almamasının verdiği huzursuzlukla iç çekip elini dışarıya doğru uzattı.
Damlalar nazikçe parmaklarını okşarken soğuk bir rüzgarın esmesiyle kendini iyice ceketine sardı ve dışarıya doğru titrek bir adım attı. Fakat bir el sıkıca kolundan kavrayıp onu içeriye doğru çekti.
Tooru aniden olan bu hareketin şokuyla arkasını döndü hızla.
"İwa-chan?"
Karşısında Hajime'yi görmesinin verdiği rahatlıkla tuttuğu nefesini dışarı verdi.
"Bu havada şemsiye bile almadan öylece eve gitmeyi mi planlıyorsun?"
Hajime'nin kararlı gelen sesiyle yavaşça kolunu elinden kurtardı.
"Evet."
"Sen çıldırdın mı?"
Hajime'nin sinir ve şaşkınlıkla sesini yükseltmesi, Tooru'nun tüm ciddiyetini bozmuştu.
Kıkırdarken sağ elini beline yerleştirdi ve Hajime'ye doğru uzandı.
"Evet, çıldırdım galiba."
Sinirle Tooru'nun kafasına çantasını geçirirken aynı zamanda da cevap vermekten eksik kalmamıştı.
"Birde galiba diyor ya."
Kafasını elleri arasına alıp masumca arkadaşına döndü Tooru.
"Acıdı İwa-chan.. insafsız mısın?"
Bu kez Hajime elini beline yerleştirip Tooru'ya uzandı ve sesini incelterek onu taklit etmeye başladı.
"Öyleyim galiba."
Tooru şaşkınlıkla Hajime'yi omuzlarından geriye doğru itti.
"Ben öyle yapmıyorum bir kere!"
"Bal gibi öyle yapıyorsun."
"Sus İwa-chan."
Hajime ciddiyetle Tooru'ya baktıktan sonra gözlerini devirerek yanıtladı.
"Sustursana hadi."
Tooru ellerini göğsünde bağlayıp dışarıya gözlerini gezdirdi. Sonrasında tekrar Hajime'ye dönerek mırıldandı.
"Sanırım hava daha kötü olmadan çıksak iyi olur. Diğerleri çoktan gitti."
"Bakıyorum da kafana yediğin çanta işe yaramış."
Yüzünde oluşan sahte bir sinirli ifadeyle Hajime'ye döndü Tooru. "Verdiğim kararlar daima mantıklı bir kere."
Hajime yanıt vermek yerine şemsiyesini açıp yavaşça yürümeye başladı.
"Beni beklesene İwa-chan!"
Arkasından hızla kaldırıma atlayıp arkadaşının tuttuğu şemsiyenin altına girdi Tooru.
