Rechercheur Simons

Nieuws

"Jim, jongen. Wat doe je hier?" Jim glimlacht. "Ik heb een nieuw nieuws programma. 'De week met Jim'. Ik wil vragen of je vanavond komt. Dit is wel iets spraakmakends en wie zou ik het liefste in de eerste uitzending willen als mijn eigen broer. Wil je?" Simons knikt en stapt in de auto. "Ik mail je het adres nog wel!" Roept Jim als Simons de deur dicht trekt. Hij gooit hem in zijn achteruit en houdt de claxon ingedrukt als hij langs de pers wil rijden. Lisa lacht. "Zullen we eerst de jongens ophalen uit het ziekenhuis? Daar mochten ze blijven tot het klaar was. En ik heb een verrassing." Lisa lacht.

De kinderen zijn opgehaald en Simons zet de auto op het grindpad naast het huis. Simons opent de deur en Lisa kijkt naar binnen. "Dozen? Hoezo?" Simons lacht, "We gaan verhuizen!" Lisa vliegt Simons om zijn nek. "Eindelijk!" Simons geeft Lisa een kus. "Morgen krijgen we de sleutel en kunnen we beginnen met inrichten." Lisa kan haar vreugde niet op. "Trek even iets schoons aan, dan gaan we naar Mac Donalds en kunnen we daarna door naar Hilversum."

Na goed gegeten te hebben rijden ze over de snelweg. Ze zien een bordje 'Hilversum vijf kilometer'. Ze nemen de afslag en gaan opzoek naar het mediapark. Al snel vinden ze het. Het is al negen uur. Om tien uur begint het, ze zijn mooi op tijd. Jim staat bij de ingang te wachten. "Voor de kinderen is er een speelkamer met een leiding. Lisa kan in het publiek en jij kan de make up in Albert." Lisa lacht.

Na een uur staat Simons klaar. Jim zit in een van de zetels en legt uit hoe de avond zal verlopen. "Mijn eerste gast is rechercheur Simons." Het publiek applaudisseert en Simons loopt naar de zetel. "Jij hebt een moeilijke zaak gehad, je vrouw en kinderen zijn ontvoerd en je hebt elke dag contact gehad met de ontvoerder. Dat lijkt me moeilijk." Simons knikt. "Op de opleiding wordt je voor veel klaar gemaakt, maar omgaan met zo'n situatie leer je niet. Dat is iets wat je jezelf moet aanleren. Het is moeilijk maar ik heb mijn werk gedaan en het is mij gelukt met de hulp van mijn geweldige collega's, zij hebben mij hier doorheen gesleept." De zaal geeft een applaus. "Je hebt zoveel meegemaakt en we hebben gehoord dat je gaat verhuizen, dus we hebben een cheque van €3000,- voor je." Simons lacht en neemt de cheque aan. "Super bedankt!" De zaal applaudisseert en Simons gaat weer weg.