Mademoiselle Noir /JenLisa (G!P)

N

Finale adım adım
Ne kadar çok yb atıyorum ya

Lisa

Jennie'yi babamın anneme evlilik teklifi ettiği yere getirmiştim. Burası suyu neredeyse yemyeşil olan nehrin kıyısında olan tahtadan ve kilden yapılmış heykellerin olduğu büyüleyici bir yerdi. Tıpkı Jennie ile okuduğumuz bir kitaptaki yer gibiydi. Kitabın ismi 'Disparue'. Anlamı gitti demek. Giden şey bir insan değil, aşk. 

Bir kadının yaz aşkının nasıl gittiğini anlatıyor. Kitapta bazen öyle anlar ve kelimeler var ki kitabın gelecekten geldiğini düşünmeme neden oluyor. Ama aksine bu kitap gelecekti. Gerçekten ilginç. Yazarı bilinmiyor. Jennie'ye sorduğumda o da bilmediğini, bu kitabı rafında bulduğunu söylemişti.

"Burası büyüleyici Lisa."

Boşta olan elimle saçlarını okşadım.

"Sen beni daha çok büyülüyorsun." 

Siyah gözleri dikkatle üzerimde toplandı. İki elini de tutarak konuşmaya başladım.

"Senden önce bende herkes gibiydim. Kasabamda bana veren görevi yapar ve nedenini asla sorgulamazdım. Çünkü büyüklerimin benden daha iyi bildiğini düşünürdüm. Kiliseye asla karşı çıkmazdım. Çünkü orada kutsal adı altında adlandırılan papazların benden daha iyi bildiğini düşünürdüm. Tanrı'ya hiç karşı çıkmazdım çünkü onun bizim iyiliğimizi istediğini düşünürdüm. Fakat bir gün tesadüfen karşıma çıkan siyahlar içinde bir kadın- bana göre Matmazel Siyah- hayatımda bulduğum tek ışığım oldu. Böylelikle gözlerim açıldı. Ruhum yeniden canlandı. Zevk bedenimi buldu. Ve şimdi ben Matmazel Siyah ile bir ömür ışıklar içinde yaşamak istiyorum. Küçük kasabamı daha aydın bir hale getirip onlara ışık yaratmak istiyorum. İkimizden bir parça olan küçük beyler ve matmazeller istiyorum. Daha önceden istemediğim o hayatın kölesi olmak istiyorum. Ruhumun olur musun Matmazel Siyah?"

Önünde diz çökerek annemden hatıra olan yüzüğün kutusunu açtım. Jennie gözünden düşen birkaç damla yaşla kafasını salladı. Yüzüğü parmağına taktım ve ayağı kalktım. Jennie'nin ağlaması boynuma sarıldığında daha da arttı. Sırtını okşayarak boynunu öptüm. 

"Seni seviyorum Lisa.. Dünya'da bulunan tüm ruhlar şahidimdir ki seni çok seviyorum ve seveceğim. Aldığım son nefeste dahi sana ait olacağım. Sana ve varlığına."

Jennie ile beraber kasabaya döndüğümde bizi ilk Kai karşıladı. Jennie'yi görünce şapkasını çıkardı ve önünde eğildi. Bununla beraber tüm halk bize bakmıştı. Ve Kai halka dönerek şöyle dedi;

"Size takdim edeyim Manobal halkı. Jennie Ruby Jane Manobal!"

Diyerek Jennie'yi gösterdi. Jennie'ye baktığımda gülümsüyordu. 

Jennie evime bakmaya gittiğinde Kai'nin yanına gittim.

"Kai?"

Bana döndüğünde direk olarak söze girdim.

"Nikahımızı sen kıyar mısın?"

Bir süre kaşlarını çatıp düşündü fakat sorgulamadan kabul etti.

Nikahımız kıyıldıktan sonra Jennie ile evime gelmiştik. Kapıya geldiğimizde Jennie'yi kucağıma alarak içeri soktum. Jennie kahkahalarının arasından konuştu;

"Okuduğumuz kitapta da böyle yapıyorlardı."

Kafamı sallayarak onayladım. Jennie elimden tutarak bizi yatak odamıza getirdi. Elini kravatıma attı ve onu yavaşça çözerken konuştu;

"Fakat orada başka bir şey daha yapıyorlardı."

Onun bu yanına da aşık olduğumu söylemiş miydim?