Köylü Kurnazı

433 57 31
                                    

Şarkı bittiğinde aramızda oluşan sessizlikten anladığım kadarıyla ilk önce konuşması gereken bendim fakat gelin görün ki ben de ne diyeceğimi bilemiyordum. Çok güzel çaldın mı demeliydim? Şu anda ne yapılırdı ki? Karşısında saçma bir şekilde kızarmış yanaklarımla savunmasızca oturuyordum ve bana sırıtarak bakmasını hiçbir şeye yoramıyordum. Oflayarak dudaklarımı araladım. 

''Övülmeyi mi bekliyorsun? Daha iyilerini duymuştum. Bana serenat yapan ilk kişi de değilsin bu arada.'' 

Gülmeyi ihmal etmeden gitarını güvenli bir şekilde yere bıraktı. Aramızdaki üç kişilik boşluğu tek hamlede doldurduktan hemen sonra, ''Seni öpen ilk kişi benim ama.'' demişti. Nasıl karşı koyacağımı bilemeden dudaklarına baktım o an. Saniyeler içerisinde çok büyük bir günah işlemişçesine gözlerine geri bakarken belimdeki elin varlığı tekrar gün yüzüne çıkmıştı. Konuşmayarak resmen beni öpmesini söyler haldeydim, aksi halde onu itmeli ve bu evden gitmeliydim. 

Gitmedim. Hareket dahi etmeden gözlerime bakarken neyi beklediğimizi düşünüyordum. İlk hamleyi yapmak için fazla utangaçtım ve onu öpersem sorumluluk almaktan korkuyordum. Birkaç hafta sonra buradan basıp gidecektim ve Chanyeol benim yavaş yavaş kanıma giriyordu. 

Bana biraz daha yaklaştığında aklımdan geçenleri dahi duyamaz olmuştum. Az evvel gitarın sert tellerinde dans eden parmaklar yumuşak saçlarıma daldığında gözlerimi kapatarak dudaklarımı araladım. İçime çektiğim sıcak nefesin ardından dudaklarımız dokunduğunda irkildim. İçimde büyüyen his ağlama isteğimi körüklüyordu. Kollarımı boynuna sarmamak için tırnaklarımı dizlerime geçiriyordum. Şeytanım yap gitsin oğlum derken meleğim yapmamla yapmamam arasında kalmış duruyordu. Onun bile kafası karışmışken karşımdaki adamın ne kadar tehlikeli olabileceğini yeni fark ediyordum.

Chanyeol'ün dili dudaklarımın arasından ağzıma sızdığında hiçbir şey yapamadım. Saçlarımdaki eli dizlerimi tırnaklayan elimin tekini kavradı ve kendi omuzuna usulca yerleştirdi. Bu beni yeterince kendime getirmişti. Şimdi parmaklarıma temas eden saçları kavramak için diğer elimi de kaldırmış, ikisini de saç diplerine göndererek sıkıca kavramıştım. Sonucunda dillerimiz birbiriyle dans etmeye başlamıştı ve benim göğsümdeki ılık his karnıma doğru yavaşça akıp giderken Chanyeol'ün beni yatağa yatırmasına izin vermiştim.

Bacaklarımın arasına yerleşmiş  bedeni ağırlığını nazikçe bana veriyor, dişleri ise dudaklarımı çiğneyerek şişmelerine neden oluyordu. Soluklarım ani bir şekilde sıklaşırken o ılıklığın sadece karnıma inmediğini yeni fark etmiştim. Köylünün tekinden sertleşecek kadar fena şekilde etkileniyordum ve benim yanaklarım her saniye daha da kızarıyordu. 

Kafa dağınıklığım öpüşüme de yansımış olacak ki saniyeler sonra benden ayrılan Chanyeol olmuştu. Bana tepeden bir şekilde bakarken siyah saçları alnıma değiyordu. Utangaçça gözlerine bakıp ardından başımı çevirdim. Eğilip yanağımı sessizce öpmüş, devam etmek yerine bir eliyle saçlarımı geriye doğru taramıştı. 

''İstemek zorunda değilsin.'' Bunu kısık bir sesle söylediğinde yutkunmuş, başımı ona çevirmiştim tekrardan. Panik olmuş bir halde nefes alıp verirken, beynim acil durum alarmı vermiş, gözlerimi sıkıca kapatmıştım. O an sadece başımı kaldırıp dudaklarımı dudaklarına dokundurmuş, ileriye gitmeden minik bir öpücükle kapatmıştım meseleyi. Gözlerimi ürkekçe araladığımda yüzündeki o sırıtmayı yakalamış, yüzümü buruşturmama neden olmuştu. Eline malzemenin en büyüğünü vermiştim, kendi isteğimle öpmüştüm dudaklarını. 

Fakat beklediğim olmamıştı. Chanyeol bana güzelce gülümsedikten sonra elini saçlarıma yerleştirmiş ve tutamları nazikçe okşayarak yanağıma kadar indirmişti parmaklarını. Bu tavrına alışmaya başlıyordum artık. Büyülenmiş gibi bana bakıyor oluşu beni hem heyecanlandırıyor hem de çıkışı olmayan bir yola itiyordu. Tam bu noktada ne hissedeceğimi bilmiyordum. Kafam allak bullak olmuşken yanıma kendini bırakmasına karşın tuttuğumuz evdeki yataklara nazaran biraz daha yumuşak olan yer yatağına uzandım bende. Hemen yanımda soluyor oluşu beni heyecanlandırıyordu. Ayaklarımı yatağa dümdüz uzatırken bir elimi karnımın üzerine yerleştirip gözlerimi tahta tavana çevirdim. 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 10, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Her Kralın Bir Soytarısı Vardır | ChanbaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin