SEVGİLİ GÜNLÜK... | bxb

00.06

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

10 Mart

Sevgili günlük...

Bugün Kadir ile koca bir gün geçirdim. Tam olarak baş başa sayılmayız ancak göz göze gelmek, kokusunu yakından solumak için güzel bir fırsattı.

Okulun kütüphanesini düzenlemek için birkaç öğrenci seçildi. Aralarında o ve ben de vardık.

Kendi işini bitirip diğer insanlara da yardım etti. O kadar iyi bir insan ki. Bunu çok defa söylemiştim değil mi?

User1:Resmen onlar için mutlu oldum.

User2:Kadir'in de gönlü var bence.

User3:Sonu kötü bitecek biliyorum :(

"Ağzında yel alsın kız.."

Bölümü yayınladıktan sonra gelen yorumları okumaya başlamıştım. Gün geçtikçe okunma sayıları artıyordu.

"Buralar hep benim sayemde para kazanıyor heheyt bee..."

Sandalyede hafifçe gerinip bardağıma uzandım. "Kaçıncıyı içtim la bugün?" Bir süre düşünüp omuz silktim. İyice içine etmiştim bünyemin. Şu saatten sonra çok siklemezdim. Aferin bana...

Mutfağa girip suyu koydum. Kalçamı tezgaha yaslayıp, kollarımı göğsümde birleştirdim.

Aklıma yine düşünceler dolmuştu. Bu beyin çalışmayı durdurmuyordu. Bazen diğer insanlara özeniyordum. Eminim kimse benim kadar yormuyordu beynini.

Aklımda sürekli düşünceler dolaşıyordu. Sürekli bir senaryo uyduruyordum. Hayır bu benim işim olduğu için değildi. Bu her zaman böyleydi. 5 yaşında, 15 yaşında ve şimdi olduğu gibi 25 yaşında... 

Düşünceler içinde boğulmuşken ısıtıcının sesini duydum. Bardağa bir neskafe boşaltıp suyu döktüm.

Kupamı alıp içeriye girerken kapının önünde karşı komşunun sesi geliyordu. Yine karısı ile konuşuyor olmalıydı.

"Adam karısını aldatıyordu. Kadın bunu fark edecek kadar zekiydi. Ancak sırf para alabilsin diye sineye çekecek kadar yüzsüzdü... Eh arada böyle çıkışlar yapmayı da ihmal etmiyordu.."

Bilgisayara girip, binlerce kısa hikaye taslağına yeni bir hikaye daha ekledim. Nedense bu aralar daha çok fikir geliyordu aklıma. Hem de gerçek hikaye...

"Aman elimde hikaye olsun hepiniz o zaman gelin tamam mı!?" Neyse ki taslağa ekleyip sonra paylaşma gibi bir imkanım vardı...

Sandalyemi köşeden çekip masanın dibine getirdim. Oturup, günlüğü kucağıma koydum. Ellerimi birbirine sürtüp yeni bölümü yazmaya başladım. "Hadi bakalım..."

Beğeni ve yorumlar iyiydi. Bu nedenle bekletmek istememiştim.

Bölümü yazıp düzenlemesini yaptım. Yayınladıktan saniyeler sonra bildirimler düşmüştü.

17 Mart

Sevgili günlük...

Bugün bana bakışlarını fark ettim. Hüseyin bile ne diye bakıyor bu deyip durdu. Bende anlamadım valla. Ta ki koridorun sonunda beni yakalayana kadar...

Beraber hafta sonu gölün oraya gidip gidemeyeceğimizi sordu. Neden diye sorduğumda konuşuruz dedi. Neden gölde peki?

Şüpheli davranışları vardı. Ama onunla baş başa bir şeyler yapma düşüncesini sevmiştim. Bu nedenle kabul ettim. Yarın onunla göle gideceğim. Çok mutluyum

User1: Lütfen diğer bölümü bugün yayınla! Aşırı heyecanlı

User2: Sıkıcı olmaya başladı.

"Ne yapayım abicim yaa... Çocuğun başına bir şey mi getireyim!" Kafamı iki yana sallayıp yorum yazmaya başladım.

Turuncgillerdenportakal: İstediğin zaman bırakabilirsin :)

User1: Merak ediyorum. Onu düşünmediğimi mi sanıyorsun?

Alaylı bir kahkaha attım. Dudaklarımı sinirle dişleyip parmaklarımı klavyede gezdirdim.

"Senin ben ta-biiiiiipppppp....."

Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.

Turuncgillerdenportakal: Nasıl istersen :)

Yüzüm kasılacak kadar gülümseyip derin bir soluk bıraktım.

"Biraz yemek yesem iyi olacak" Kendime bir şeyler hazırlamak için mutfağa girdim. Açken ben, ben değildim... Yok lan! Ben her zaman aynıyım. Bence....

**

20 Mart

Sevgili günlük... Bugün hayatımda ki en mutlu günüm olabilir. Benden hoşlandığını söyledi. Kadir-benden-hoşlandığını-söyledi... aslında korktuğum başıma gelmişti ama yine de kabul ettim. Kendi tükürdüğümü yalamak olur bu değil mi? 

Bu tereddüdümü ona da söyledim. Beni asla bırakmayacağını söyledi. Umarım öyle olur.

"İnşallah be yavrum..." Bölümü düzenleyip attım. Elime günlüğü aldım. Acaba son sayfasını okusa mıydım? Yok ya...

Fazla bir merak duygusu sarmıştı bedenimi. Nedense kötü bir şeyler olacakmış gibi hissediyordum.

Bu çocuk fazla saf gelmişti gözüme. Ya da bizler fazla şeytandık...

Evet ikinci seçenek daha mantıklıydı. "Şu an ne yapıyorsun acaba Berken? Umarım kalbinin saflığı ve güzelliğinin hak ettiği bir yaşam sürüyorsundur..." Günlüğün dış yüzeyinde elimi gezdirdim.

Dudaklarım istem dışı kıvrıldı. Sevmiştim ya ben bu çocuğu...

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄