SEVGİLİ GÜNLÜK... | bxb

00.09

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

Sabah tepinme sesleri ile uyandım. Yine üst komşunun hiperaktiv adı altında gerzeklik yapan çocuğunun oyun sesleriydi bu. En son alıp bir güzel pataklayacaktım veledi.

Oflayarak yatakta doğruldum. Başım çatlıyordu. Gece boyu iki bölüm yazacağım diye kendimi paralamıştım. Hayır yazdıklarımda bir boka benzese gam yemeyecektim!

Ilık bir duş alıp üstümü değiştirdim. Bugün biraz dışarıya çıkıp etrafı gözlemleyecektim. Yapacak bir şey yoktu...

Belki biraz olsun ilham gelebilirdi.

Hızlıca yaptığım kahvaltı sonrası dışarıya çıktım. Hava biraz serinlemişti ve salak gibi ılık duş almam sonucu üşümeye başlamıştım.

Taksim meydanına gitmek için metroya bindim. Telefonumu çıkarıp etrafa bir bakış attım.

Genç adam metroya binmiş evine doğru yola çıkmıştı. Elindeki poşette iki ekmek../

Yok ebesinin... Bu ne lan! Başka başka...

Bakışlarım iki sevgili üzerinde durdu. Genç kız soğuk havada ısınmak niyetiyle sevgilisine sokulmuştu. Ancak adamın umursadığı yoktu. Yüzünü buruşturup uzaklaştı.../

Bu da değil! Ofladığım esnada yanımdaki yaşlı amca gözlerini bana dikti. Ne bakıyon amca? He gel içime gir!

Neyse ki beklediğim durağa ulaşmıştım. Hızla çıkıp kalabalığın arasına karıştım. Boş bir bank bulmalıydım. Gezi parkı iyi bir seçenek olabilirdi.

Oraya ilerlerken bir kahve almak için dükkana girdim. Her zamanki gibi sert bir kahve alıp çıktım. Sıra beklerken aklıma gelen saçma hikayelere göz devirdim.

Gezi parkına girip boş bir banka oturdum. Etrafta birçok insan vardı. Bu benim için iyi bir fırsattı. İyice yayılıp bacaklarımı üst üste attım. Telefonumu çıkarıp mobil uygulamadan girip yazmaya başladım.

Yaşlı kadın tek başına bankta oturmuş yem satan adamdan bir bardak yem almış, önündeki kuşları besliyordu. Bugün yine yalnızdı. Oğlu yine gelmemişti. 3 aydır olduğu gibi. Evlendiği kadın onu bırakmıyordu. Ne vardı istediği kızla evlense.../

Oflayıp gözlerimi kapattım. Olmuyordu. 

Playlistimi açıp bir şarkı seçtim. Müzik ile daha iyi odaklanabilirdim. Tekrar gözlerimi çevirdiğimde köpeği ile gezen, görme engelli bir kadın dikkatimi çekti.

Genç kadın her gün rutin haline gelen yürüyüş için evden çıkmıştı. Köpeği ona çok yardımcı oluyordu. Onsuz asla bir yere gidemezdi.

Biraz ilerledikten sonra keskin duyuları nedeniyle arkasında birinin olduğunu anladı. Göz yetisini kaybettiği için mi bilmiyordu ancak koku ve duymak konusunda çok geliştirmişti kendisini.

Burnuna yoğun bir kolonya kokusu gelince yüzünü buruşturdu. Katili kötü kokuyordu.../

''He parfüm kokacak bir de!'' Daha fazla uğraşamayacaktım. En iyisi bir kitap okumak. Belki kafamı dağıtabilirdim.

Ayağa kalkıp bir kitapçı aramaya başladım. Ancak öyle bir dalmışım ki çiçekçilerin oradan, Galatasaray lisesine kadar gelmiştim. Hazır buraya gelmişken sahafları gezmeden olmazdı. Hem eski ve yaşanmışlık kokan bir kitap daha iyi olabilirdi.

Hemen karşı sokağına girip, her zaman geldiğim birkaç sahaflardan birine girdim. Burası çok geniş bir yer değildi ancak uzundu. Çok fazla minik dükkan vardı.