SEVGİLİ GÜNLÜK... | bxb

00.07

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

24 Şubat 2010

Sevgili günlük...

Bugün onu gördüm yine. Bizim sınıfa gelip bir arkadaşını aldı. Gülerken o kadar güzel ki görmen lazım... Bazen sana bir insanmışsın gibi davrandığım oluyor. Çünkü seninle anılarımı paylaşıyorum. Ve sen benim en yakın arkadaşımsın. Tamam Hüseyin'den sonra... Burada güldüm.

Kantine gidip kendime tost alırken onu da gördüm. Biliyor musun boyum yetişmediği için bana tostumu o aldı. O kadar tatlıydı ki. Sonra kızın bir çağırdı ve gitti.

Onu görünce kalbimde ki atlar dört nala koşuyor. Kelebek de neymiş... Bizim buralarda bir erkeğe aşık olduğumu öğrenseler Halfeti'ye atarlar beni yeminle. Burada da güldüm. Buraya gülme işareti mi yapsam... Neyse...

Birazdan kuzenlerim gelecek. Görüşürüz.

Bölümü paylaşır paylaşmaz bildirim düşmeye başlamıştı. Hepiniz bunu mu bekliyonuz be!

Her zamanki rutinim olan kahve eşliğinde yorum okumak için mutfağa ilerledim. Hızlıca kahvemi yapıp bilgisayarın başına geçtiğimde okunma ve beğeni bildirimleri akıyordu. Takipçim bile artmıştı.

''Hey yavrum be...'' Birkaç yorum okumak istedim. Kanser kitlenin yorumlarını es geçtim. Bugün kimse keyfimi bozamazdı.

User1: Hikaye çok iyi ilerliyor. Umarım sonunda kötü bir şey olmamıştır. Halfeti'ye atma düşüncesi korkuttu beni :(

User2: Hikaye durağan gibi ancak daha samimi geldi bana. Gerçek olduğu belli. Devamı çabuk gelsin :)

Yorumları okurken birkaç düşünce takıldı beynimin bir köşesinde. Bu çocuk şimdi ne yapıyordu acaba? Gerçekten sonu Halfeti'ye gömülmek olmamıştı değil mi?

Hikayeyi yayınlarken ben de yaşıyormuş gibi olmak istedim. Bu nedenle sonuna bakmadım. Umarım acıklı bir son değildir...

**

Sabah yine telefon alarm sesiyle filan uyanmadım hayır... Geri zekalı arkadaşlarım beni dışarıya çağırmak için aramışlardı. Okkalı bir küfür savurup yataktan kalktım.

Üstümü değiştirip hızlıca bir tost yaptım kendime. Tostumu yerken gelen bildirimlere baktım.

User1: Bugün bölüm gelecek mi?

User2: Bölüm gelse de günüm güzelleşse :)

''İnşallah gülüm. Benim de tek temennim o..'' Salak salak gülüp diğer yorumlara baktım.

Telefona art arda bildirimler geldi. Son kez bilgisayarı kontrol edip ayaklandım. Normalde evde kala kala ev kuşuna dönmüştüm. Dışarı çıkmamak filan asla koymazdı bana, ancak iyice aptal bir psikolojiye girmekten korkuyordum. Biraz dışarıya çıkıp, embesil de olsa arkadaşlarımla takılmak iyi gelecekti.

Eşyalarımı alıp evi son kez kontrol ettikten sonra çıktım. Merdivenlerden indiğim sırada telefonuma mesaj geldi. Aşağıda bekliyorlardı. Hızla apartmandan çıkıp az ileride bekleyen külüstür araca doğru ilerledim.

''Selamünaleyküm mümin dostlarım.''

''Aleyküm selam kendini mümin sanan arkadaşım.'' dedi komik bir şaka yaptığını sanan Efe arkadaşım. ''Haha ve ha.'' Arkama yaslanıp rahatsız koltukların keyfini filan çıkaramadım hayır amına koyim...

''Ee nereye gidiyoruz?''

''Yeni bir restoran açılmış. Şarapları çok iyi diyorlar.'' Alayla gülüp orta parmağımı gösterdim onlara. Paramız olsa da bu boktan arabayla almazlardı bizi oraya.