Nathan's POV
Araw ng sabado
After thirty minutes nakarating narin ako sa tapat ng wooden steel gate nila Mica. Pinark ko ang kotse ko Pinindot ko ang doorbell, maya-maya may bumukas ng doorgate. Bumati sakin ang isang lalaki ng siguro nasa 40's na, may hawak pa itong hose, malamang kasalukuyan siyang nagdidilig.
"Magandang araw, 'ho sir. Kayo po ba si Sir. Nathan?"
"Magandang araw din po. Opo kuya, ako nga po si Nathan",bati ko at pinapasok na niya rin ako sa loob.
Pagpasok ko, bumungad agad sa'kin ang mini garden nila, napakarelaks tingnan. Mayroong table set doon na pantatluhan. May maliit din na fountain malapit sa garden.
"Sir Nathan dito po tayo.",baling ko kay.... "Ano nga po pala ang pangalan niyo?",hawak ko ang likod niya habang papunta sa loob ng bahay nila tito Ken, "Andres 'ho Sir.",sabay ngiti niya sa'kin.
Sa entrance, makikita mo agad ang family picture nila tito Ken, kasama sa picture ang isang lalaki, ito marahil ang tinutukoy ni lolo nung nakaraang linggo sa dinner meeting namin, ang panganay na anak nila. At si Mica mukhang bata pa siya dito. Pero maaamo na ang mukha niya at mukhang masayahin. I wonder what kind of person Mica is. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang malaking picture frame ni Mica malapit sa hagdanan, she's wearing her graduation gown. Tinitigan kong mabuti ang picture niyang 'yun. Napakaganda talaga ng mata niya. Her dark brown eyes.
"Hijo, napa-aga ka ata. Nag-almusal ka pa ba niyan?",pababa si tito Ken ng hagdan at tumawa ito ng mahina na parang inaasar ako sa sobrang aga. Then I greet back tito Ken. "Where's tita Miranda?",I casually ask. "She went to a friend for a meeting early this morning. She just said to say hi to you when you come."
"I see. Sayang di kami nagpang-abot ni tita."
"By the way Nathan, how do you find my daughter in that picture",tito Ken is referring to the picture I'm staring at before he came downstairs.
"Beautiful",'yun lang ang nasabi ko habang nakatingin pa rin sa picture ni Mica.
"Nathan, . . . ",inakbay ni tito Rod ang kaliwang braso niya sa'kin at lumabas kami papunta sa garden, ". . . .I love my daughter so much, and will always do."
Kumunot ang noo ko sa statement na'yun ni tito Ken, "Tito Ken, what do you mean?"
"I always push my daughter to find a man that will love her despite of everything. But she never had ever since."
"But I think, Mica is not difficult to love. Or maybe she's not just ready yet or so.",napakibit-balikat na lang ako.
"I think so. But maybe the right time has now come.",tito Ken smiled at me with a meaning to what he said.
"Dad",napatingin kami pareho sa papalabas ng pinto na si Mica. Naka-casual outfit ito, navy blue three-fourth blazer nakapaloob ang plain white spaghetti strap, jeans at red buckle doll shoes. Naka-ponytail ang mahabang buhok niya na nagpaaliwalas sa bilugan niyang mukha. Nakatitig pa rin ako sa kanya habang papalapit s'amin, -iba talaga 'pag malapitan-,humalik siya kay tito sa pisngi.
"Nathan, hindi mo naman sinabi na maaga ka dadating, pinaghintay pa tuloy kita.",baling sa'kin ni Mica na agad kong pabalikwas mula sa pagkakatitig sa'kanya.
"N-no, no problem. Sinamahan naman ako ni tito Ken while waiting for you. Ahm, a-anyway, since you're here, can we go now?!",niyaya ko na siyang umalis.
Nagpaalam na kami kay tito Ken, at sumakay na kami sa kotse. Noong una, tahimik kami pareho sa loob parang nagpapakiramdaman, then, bigla na lang siyang nagtanong at nakalingon sa'kin. "I-if you d-don't mind? May I k-know kung a-anong p-pinag-usapan niyo ni Dad?"
BINABASA MO ANG
The Past
General FictionIn just one night, magbabalik sa alaala ni Mica ang pilit kinakalimutan. Alam niyang matagal na panahon na'yun ngunit tila nakatatak na sa isipan niya si Josef. Hindi niya alam kung ano ang gagawin ng mga oras na iyon. She didn't expect to meet him...