The Past

Chapter 9: Vacation Journey - Part 2

Mica's POV

          Mag-isa lang ako ngayon sa bahay nila nanay at tatay. Maaga sila umalis dahil may aasikasuhin daw sila. Doon naman sa bahay nila sa kabilang bayan tumutuloy si Nathan at si Josef. I've decided to go around near the house and think freely. I inhaled the fresh air that surrounds me. Now, my feets are walking on its own. I am now at the place where Josef and I used to go when feeding his pet carabao, that was back then when we're still okay as friends. Medyo may kalayuan na'to diko namalayang nandito na pala ako.

         Suddenly past memories comes back to life. Naalala ko lahat nung hindi pa siya si Marlon Josef Vallejos. Ngayon parang gusto kong malaman ang dahilan niya. About the letter, but how? I'm afraid to what would he think of me if I do that. Sobra akong nasaktan, kahit simple attachment lang meron kami. I sighed as deep as pacific ocean.

"What's with that profound sigh in this peaceful morning?!"

Napakalapit ng boses na 'yun sa likod ko, kaya bigla akong napaatras at muntik matumba,  nasalo naman agad ng taong 'yun ang balakang ko sa likod at hawak ang isa kong kamay. It's Josef.

Halos dikit na ang mga katawan namin sa posisyong 'yun kaya mabilis akong kumawala sa pagkakasalo niya sa'kin. "Bakit bigla-bigka k-kang nagsasalita diyan??", bulyaw ko.

"I-i'm sorry kung nagulat kita. Nakita kasi kitang nakatayo dito, malalim ang iniisip at tulala. Ano ba'ng iniisip mo at ganun na lang kalalim ang buntung-hininga mo?, deretso nakatingin ang mga mata niya sakin.

Gusto ko sanang sabihin 'IKAW? Ginugulo mo ang isip ko. Sinabi mong ayaw mo nang makipagkaibigan at ayaw mo nang magkita pa tayo. Tapos ano, susulpot ka, nandito ka ngayon at nanggugulo. "Wala!! Bakit ka nga pala nandito?"

"Susunduin kita", napakunot ang noo ko. Wala naman ako matandaan na pupuntahan ngayon. "B-but wait are you sure there's no problem? Maybe I can help you", dugtong pa niya.

"I don't need help. Especially your help", pairap akong tumalikod at sinimulang maglakad pabalik sa bahay.

Sumunod na lang din siya, from my back he's trying to approach me,  "O-okay, sabi mo eh. Anyways you have to prepare youself. We'll leave before ten."

Inuutusan niya ba ako, "No, I'm not going to anywhere. Not with you. Do you understand", palaban kong sagot habang binabagtas ang malawak at maberdeng bukirin.

10:55 AM

"Kung hindi lang naki-usap si tito Rod. I will never go with you", bumaba ako ng kotse. Oo si tito Rod ang nagsabing sumama ako

Voice Mail from Lolo Rod:
Josef if by any chance I want you to invite Mica to our Rest house. Show her the place and let me know her opinion about it. I know for sure she'll love to. Okay! You and Nathan take care of our beautiful designer. Come back here safe and sound.

         Pinarinig sakin ni Josef ang voice mail ni tito Rod. Kaya hindi na'ko nakatanggi pa at napilitan na'kong sumama sa taong 'to.

          Bumungad sakin ang isang three-storey rest house nila na may mga malalaking halaman sa paligid. Tamang-tama ang pagkakatayo nito malapit sa palayan. Siguradong maganda ang view sa rooftop. Malakas ang hangin na humahampas sa buong paligid.

"Dito kayo tumutuloy ni Nathan? Nasaan siya?", tanong ko. Pinagbuksan niya ako ng pinto. Mga light wood furniture ang makikita sa loob, may mga halaman din na nakapaso to look more refreshing even inside. Sa veranda merong mahabang hanging chair, doon ako dumeretso at umupo. Sumunod si Josef.