The Past

Chapter 4: An Offer

Josef’s POV

“Good evening, Mica”.

“Good evening”

“Nice meeting you . . . . . (again)”

“Well, those reaction is priceless!!”, kumawala ang ngiti sa mga labi ko.

                I know and I can feel that Mica and I feel the same way that night, pero ibang-iba na siya the last time we meet. Oo, we already know each other but time didn’t give us a chance to know each other well. Hindi ko nakita sa mga mata ni Mica na gusto niya akong makita, it’s like she saw a ghost the moment I approach her until I reach her hand and say those phrases. Yes, I tease her not knowing if I’m still welcome to her.

“Hey!!”, biglang may tumapik sa balikat ko and saw Clarisse, “Bakit tulala ka jan?!”, she ask.

“W-wala, may naalala lang ako.”

“Si Mica ba yan? For sure di ka inaalala ‘nun. So stop thinking of her”, napa-isip ako sa statement niyang ‘yun. “You know what, parang ibang-iba naman siya based on how you describe her before.”

“What do you mean?” pagtataka ko.

“Sa party, parang hindi naman kayo magkakilala at all.”

“Really, maybe hindi niya lang ini-expect na doon kami magkikita. Di’ba nasabi ko na sa’yo dati.”, explain ko sa kanya.

“But, what if hindi na siya ang Mica na kilala mo dati, after so many years, baka nagbago na siya.”, pag-i-interview pa rin ni Clarisse.

“I don’t know. Well let’s see.”, nagkibit-balikat ako. Sa pangalawang pagkakataon napa-isip ulit ako sa tanong na’yun ni Clarisse. What if nagbago na nga siya. Kailangan kong gumawa ng paraan para makilala ko ulit siya. I need to do something.

“Clarisse can you do me a favor?”. Napahinto siya sa paggawa ng breakfast. “What?”

“I want you to help me find out about Mica.”, nakita ko ang gulat niya sa ni-request ko. Kahit ako nagulat sa favor ko na ‘yun eh.

“Do you really need to do that huh, Josef?!”,  matalim ang mga mata niyang lumingon sa’kin. “Why don’t you just go to her and talk to her directly so you should know. Parang hindi ikaw ang Josef na kilala ko.”. There she is, the walk-out girl, dala ang breakfast niya. Pumunta sa garden.

         Clarisse is pretty, melodious, and talented, she’s a fashion model and quite good in ballet dancing, influence daw ng mother niya before she left her after an accident. But sometimes she can be so stubborn if she wants. Hindi ko alam kung bakit ko nga napaamo ito nung muntik na siyang lumayas sa kanila. Siguro ay naghahanap ng kuya na makaka-usap, only daughter lang kasi siya. Madali din siyang magtampo. Maya-maya naramdaman kong nag-vibrate ang phone ko.

. . . . calling +63906. . . . 469 (unknown number)

“Hello” walang sumasagot sa kabilang linya, “Helloo!!” inulit ko pa isang beses. “Who’s this? Can you please –” hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng maputol ang linya. Toot, toot, toot! Napaisip ako kung sino pwede gumawa nun. Pinagti-tripan niya ba ako?? Nagvibrate ulit, sinagot ko ng hindi tintingnan ang phone ko kung sino ang tumatawag, “Kung sino ka man, I don’t have time for – ”