Yabancı: Veyl Alıntılar

Alıntı 21 bölüm on iki

"Her babayı kendi baban gibi mi sanıyorsun?" Sözlerini bir an idrak edemedim. Ardından kalbime öyle bir darbe indi ki bir an için nefesim kesildi. Ona anlattıklarımı bana karşı kullanıyordu. Başıma gelmesinden korktuğum için yıllarca duvarların ardında yaşamama neden olay şey şu an gerçekleşiyordu. "Sakın babama laf edeyim deme," diye devam etti Ediz.
Korkunç bir şekilde kırıldığım için ona bu lafları yedirmek istedim ama yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Haklıydı. Yine de bunları ondan duymaya dayanamıyordum. Öfke kendini tekrar gösterirken ağzımda en az benim kadar kırgın harflerin tadını hissettim.
"En azından ben babamın nasıl biri olduğunu biliyorum!" diye bağırdım nefretle. " Senin gibi kendini beğenmiş serserinin teki değilim! Babanı örnek alıyordun, değil mi? Baban da senin gibi dünyanın onun etrafında döndüğünü sanan bencilin tekiyse başına gelen her şeyi..."
Birden kırbaç sesine benzeyen bir ses yankılandı ve sözlerim ağzıma tıkıldı. Başım yana savrulurken yanağımda çok şiddetli bir acı hissettim. Kan tadı almam sadece birkaç saniye sürmüştü.
Aramıza ölüm sessizliği çökerken elimi şaşkınlıkla yanağıma götürdüm ve yanağımın varlığını sorgularcasına yüzüme dokundum.
Duvarların ardındaki Doğa karanlıktan çıkıp, "Sana tokat attı!" diye bağırdı.