"O akvaryumu yıllarca kimse temizlememiş," dedi parmaklarını dudaklarımdan çekmeden. Sadece ikimizin duyabileceği kadar kısık sesle konuşuyordu. "Balıklar alışmışlar öyle yaşamaya. Sonra biri geliyor eve, oraya ait olmayan bir yabancı... Akvaryumu öyle görünce balıkları bu halde yaşamaya terk eden ev sahiplerine kızıyor ve bir gün o akvaryumu temizliyor." Parmakları yavaşça aşağıya kaydı, içimi titreten bu hareketinin ardından bakışları dudaklarıma düştü. Kalbim hızla çarpmaya başlamıştı, üzerimde bıraktığı etki beni afallatıyordu. Tekrar gözlerime baktı. "Sonra ne oldu, biliyor musun?"
"Ne oldu?" diye sordum içime gecenin en acımasız duyguları çökerken.
"Balıklar öldü." Dudaklarım belli belirsiz aralandı, hafif bir şaşkınlıkla ona baktım. Ediz sözlerine devam etti: "Temiz bir akvaryum, temiz bir su. Anlatabiliyor muyum? Henüz yaşın küçük, belki bunu anlayamazsın. Ama seni besleyen şey her neyse, o elinden alındığında bir hiçsin. Acı... Sen acıya muhtaçsın küçüğüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yabancı: Veyl Alıntılar
Chick-LitÖznur Yıldırım'ın yazdığı Yabancı serisinin ikinci kitabından alıntılar sizlerle... 13/02/2021 doğagüngör#1 17/09/2021 edizçağıran#1 11/04/2022 şahmeran#1 11/04/2022 ediz#1
