Rightful Highneses (TagLish Story)

Chapter 2

"Wahhhhhhh... Welcome home to us!!!!"

Tili't sigaw ni Lea.

"Hoy Lea. Keep your voice down. Nakakabulabog ka ng kapit bahay."

Saway ni Tita kay Lea

"Sorry naman Ma. Namis ko lang yung bahay. Sayang nga may business trip si Papa."

Inakbayan ko si Lea.

"Yeah. Pero hahabol naman si Tito. Hmmmm... It too good to be back. I miss this house so much"

They look at me and both nooded to agree.

Pumasok kami ng bahay at dumiretso sa sarili naming kwarto. When I open the door, parang wala paring nagbago. From the shelves, to my bed, its still the same.

Binaba ko ang bag ko sa kama. I walk around and open the window. Haplos ng hangin ang yumakap sa akin. Nilibot ko ang tingin ko at bukana ng kagubatan ang nakita ko.

My room was located on the right wing portion facing the forest at ito rin ang kahuli hulihang bahay dito sa Dapitan and the rest is kagubatan.

I am busy mesmerizing the view when a group of rabbits get my attention. Woah, is this even real?

“Avria"

then again a man voice called me.

Is it he again?

“Avria, kailangan na nating bumalik Iha. Kailangan ka ng Avrial”

"Avria, Iha bumaba kana dito!"

Rinig kong sigaw ni Tita sa baba.

"Opo Tita. Pababa na!"

Bumaba ako at nadatnan si Tita sa baba na mukhang aalis.

“San punta mo Tita?"

“Mamamalengke ako Avria. Maiwan na kayo ni Lea dito sa bahay. Pwedi kayong mamasiyal diyan sa gubat. Alam niyo naman ang daan papuntang Talon diba? Natatandaan niyo pa?"

Tumango naman kami Lea.

“Huwag lang kayo masiyadong lalayo at magpapagabi. Okay?"

Tumango ulit lami ni Lea.

"pag ingat po kayo Tita"

She smile and leave us here. When I look at Lea, she is grinning like she plan something suspicious.

"Oh? Anong klaseng ngiti yan?"

"Wala. Ligo tayo sa Talon? Namimiss ko ng maligo doon noong bata pa tayo."

I smiled.

"Sige"

Leas lead the way to the falls. Hinayaan ko nalang siyang tuntunin ang daan hanggang sa matagpuan namin ang talon. I was still awe to the beauty of nature. Blue ang tubig pero sa portion na malalim violet na siya. Weird though.

Lumusong kaming dalawa ni Lea sa tubig. Malamig pero ang ganda sa pakiramdam.

Hinila ako ni Lea sa portion na malalim.

I refuse dahil kinakabahan ako. Ewan ko ba para akong napapraning dahil sa rami ng iniisip. Hinila ako ni Lea papunta sa malalim na parte. Its look like dangerous but we still swam.

I am enjoying the water. When I turn back that Lea is nowhere to be found. I was panicked. Hindi ko siya makita sa paligid. Lumusong ako sa tubig para hanapin siya. Di ko siya makita.

Ilang beses akong sumisid at lumangoy to find her pero wala. Hanggang sa napalayo na ako sa pangpang ng maaninag ko siya malapit sa talon.

Napahinga ako ng maluwag. Akala ko na kung ano ang nangyari sa kaniya.

I was about to call her, when my leg sprain. Ang sakit. I tried to swim malapit sa bato pero hindi ko na kaya ang sprain. Lumubog ako sa tubig.

I was run out of breath and the last thing I remember I saw water turns into deep violet before I close my eyes.

All right reserved 2021