Sevgili günlük;
Sabah uyanır uyanmaz kahvaltımı yaptım üstümü giyinip cantama poyrazın anahtarını koydum. Benim evim olmadığından ona veremedim.
Taksi tuttum ve poyrazın evinin önübe geldim. Kapiyi actim poyraz evdeydi yatak odasına girdim. Uyuyordu onu izlemeye başladım. Yarım saat izlediktrn sonra Yavaş yavas uyandığını farkettim.
Beni görünce bana baktı 1-2 dk baktiktan sonra "ne isin var çık evimden ece!!"
"Ben sensiz yaşayamıyorum poyraz."
Alaycı gülüsüyle bana baktı.
"Neden beni istemedin ece ?!"
"Eroinden korktum bırakmak istedim anlıyomusun!! Seni kabetmekten korktum."
"Ben yanındayım ece."
Kollarını bana sarıl seklinde actı ona sarıldım mutluluk ağlaması yaptım ve kafasının arkasindan tutarak öptüm.
"Sensiz nefes almak zor gelio poyraz"
"Hic ayrılmayalım sensiz her dakika haram bana"
Poyraz ilk kez ağlıyodu. Kollarında hep huzur bulduğum,gülme sebebimdi o benim hayatım boyu hep onla mutlu oldum.annem yada babam,onların hep isi cıktı. Hic mutlu olamadım ama poyraz her saniyede beni hep güldürüodu. Ben ona nasil sensiz dedimki onsuz bisy yapamazdım.
Kulağına fısıldadım.
"Seni seviyorum"
Yanaklarımı kavradı "ece'm bir daha bana sensiz deme nolursun benim hayatımın bi parcasısın hatta hayatımsın sen benim seni bırakamam ben."
Birlikte uyuduk 1saat sonra kalktık sanki en sonki birliktelimizden devam ediyorduk. Mutluydum.
Kahvaltı yaptık hastaneyede madde bırakma amacla tedavimizin baslamasını istiyorduk.yarın gelmemizi istediler kabul ettik ve ordan cıktık.
Caddede gezmeye basladık.lunaparkta bir suru seye bindik ve sonra eve gittik.
Cok güzel bi gün olduğu icin poyrqzq tesekkur ettim...
