Poyraz duvara yaslanmış bana bakıyordu.Afallamıştım.Bana doğru yürümeye başlarken "Nasıl olduğunu merak ettim." Dedi."Çok düşüncelisin."Derken alay edercesine gülümsedim.Tepkisizdi."Gerçekten teşekkür ederim ve gayet iyiyim.Eğer bugün aynı soruyu tekrar duyarsam okuldan kaçıcağım ama."İyimisin kelimesini duymaktan gerçekten bıktım."Anladım...Bir şey soracaktım,akşam Ezgi beni doğum günü partisine davet etti ve ona ne hediye alabileceğimi hiç bilmiyorum."diye sordu.Kendin gelsen yeter ona diyemezdim tabii."Ezgi ile küçüklüğümüzden beri ilk basım kitaplara zaafımız vardır.Yani Ezgi'ye sayfaları ayrılmış bir kitap bulabilsen çok mutlu olur,ama bulman biraz zor olursa kolyeden şansını deniyebilirsin." dedim kibar olmaya çalışarak.İkimizde susarak olduğumuz yerde bir birimize bakıyorduk.Kalbim yine çok hızlı atıyordu.Umarım duymuyodur."Iı o zaman başka bir şey yoksa ben sınıfa gidiyorum." dedim zorla."Aslında gitmesen..Yani partinin nerede olacağını Ezgi söylememişti ve saatini." dedi tabi Ezgi seni görünce aklı uçmuştur.Benimde.."Numaran varsa sana konum atabilirim." "Tabii 05***** bekliyorum,kendine dikkat et,görüşürüz."diye aceleyle uzaklaştı.Aklımdayken hemen atıyım sonra unutuyorum.Doğu sınıftan çıkıp bana doğru geldi
"Çağla ne yapıyosun burda tek başına,iyimisin şimdi?" diye sordu."İyiyim iyim bende yanına gelicektim de sende gelmişken bahçeye çıkalımmı?Otururuz biraz." diye sordum. "Elbette güzelim.Sen üşürsün hırkamı al şimdi yok yok hiç hayırr deme yoksa çıkmayız bak." dedi itiraz hakkı bırakmadan.Kolunun altına girip yürümeye başladık.Doğu bana ve kendine sıcak içecek ve tost alıp yanıma geldi.Otururken etraf çok sessizdi.Herkes dersteydi çünkü.Sabahtan beri aç olduğum için iyi gelmişti.Doğu ellerimi tutup ısıtmaya çalışırken ikimizde konuşmadık.
"Ezgi çok heyecanlı..Burak'la ayrıldıklarından beri onu hiç böyle hevesli,mutlu görememiştim." dedim Ezgi için sevinirken."Burak'tan haber alabildinmi..?" diye sordum kırgın sesimle.Doğu aniden gerildi.Bebekliklerinden beri birlikte olduğu arkadaşı hatta arkadaştan da ötesi Burak'tan 4 aydır hiç birimiz haber alamamıştık.Aniden gitmişti ve bize hiç bir şey söylememişti.Şu an nerde,yaşıyomu bile bilmiyoruz..Doğu "Hayır." dedi.Üzüldüğü çok belliydi.Kafasını omzuma koydum ve saçlarını okşadım.Ben annemi özlediğimde Doğu'da bana böyle yapıyordu çünkü.Omzuma bir damlası düşünce hemen ona dönüp yüzünü ellerimin arasına aldım.
"Hey!şş ben yanındayım ve seni çok seviyorum."diyip öptüm.Sımsıkı sarıldım.Korkuyordum..Doğu'ya bir daha böyle sarılamamaktan ölesiye korkuyordum.
