Küçük çocuksundur, yere düşersin, canın acıdığı için sevdiğine koşarsın,ona sığınmak istersin; acılarını unutturacak kişi olduğuna inanıyorsundur çünkü...
Halbuki sevdiğin kişi yere düştüğün için sana sarılmak yerine, sarılmanın işe yaramadığını ve sürekli düştüğünden yakınarak iki yana açtığın kollarını havada bırakmayı tercih ediyor.
Oysa elinden tutulması yetecekti ve çocuk zamanla büyüyecekti... Ama o bunu unutmuştu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Konuşamadıklarımız Üzerine
Teen FictionSabah şafağıyla birlikte gökte parlamaya devam edem Ay'ı görebiliyor musun ? İşte ben her iki ışığın tam ortasındayım; sabah şafağındaki umutta ve geceden kalma gözyaşlarının hayalkırıklıklarında. Peş para etmeyen yerde..!
