Konuşamadıklarımız Üzerine

!

Birşeyler vardı ama ne olduğunu bilmiyordum. Bu bilinmezlik beni içten içe sömürüyordu. Çürüyen içim, koca delikler yaratıyordu ve bu çürüklük dışa yansıdığı gibi kendimle birlikte çok şeye zarar veriyordu. Bu döngü ve baş ağrıtıcı durum, paranoyak ve deli biri olmama her geçen gün bir adım daha yaklaştırıyordu. Kurtulmayı istemem faydasızdı çünkü sadece isteyip de bir çözüm yolu bulamamam tamamen sefil bir durumdu. Günden güne tükeniyordum, bir yardım bekliyordum belki ama etrafım çoktan ölmüştü ve ben yavaş yavaş eriyip yok oluyordum.