..

Merhaba değerli okurlarım, malesef kitabımı devam ettiremeyeceğim. Artık yazmak bile bana ağır geliyor. Benimle arkadaş olduğunuz için çok teşekkür ederim. Sizleri asla unutmayacağım. Kitabı biteremeyeceğim çünkü hayatımda olup biten daha bir sürü şey var. Annemin bana neden soğuk olduğunu bile öğrendim.:') fakat yazmayacağım dostlarım. Sevdiğiklerimi kaybettim. Yazamayacağım. Mecalim yok. Sizlere birkaç tavsiye verecek olursam, sevdiğiniz,beğendiğiniz biri varsa söyleyin gitsin. Beklemeyin. Çünkü hayat o kişiyi sizden aldığı zaman çok büyük bir pişmanlık duyacaksınız. Bu arada kitapda bahsettiğim biricik arkadaşlarım zeynepler de artık benimle konuşmuyor. Hayat bana kafama vura vura kimsenin kalıcı olmadığını öğretti. Kendimi birçok şeyden mahrum bıraktığım için. Sevmekten,sevilmekten korktuğum için çok pişmanım. Artık her normal genç gibi böyle gönül işlerinden korkmak istemiyorum. Öyle de olacağım. Yani umarım olabilirim. Artık kendimi seveceğim. Kendimi beğeneceğim. Malesef bir zamanlar insanlar bana kendimi dünyanın en çirkin kızı gibi hissettirdi:') ah keşke yazabilsem. Anlatabilsem...
Şuan geçimimi dayımlar kuzenlerim falan harçlık gönderiyor öyle sağlıyorum. Babamın parasını yemek bile istemiyorum. Yakında bir iş bulurum zaten. Umarım bir gün babama benzeyen bir adama aşık olmam. 19.yaşımı görmek bile istemiyorum aslında:') defalarca kendimi raylara atmak için metro duraklarına gittim. Ama yapamadım. Ben daha sürüneceğim gibi görünüyor. Bu arada boyle dertli olduguma bakmayın ben disardan çok neşeli bir kızımdır. Asla kimse anlama z yani haha
Bilmiyorum belki bir gün tekrar gelir ve bu sefer de ne kadar mutlu olduğumu yazarım... sizlere sonsuz kere minnettarım. Sizi unutmayacağım watpadd ailem💕💕
Sevgiler
Z.Y