İlk Haber

89 8 4
                                    

  Merhaba! Size iki yıl önceki bir anımı anlatacağım...

Biz beş arkadaştık, 4 yıllık arkadaşım Büşra, bir üst sınıfımızdaki Aleyna, Aleyna'nın küçük kardeşi Ayşegül, sıra arkadaşım Hazal ve ben.
Birlikte okula gidiyorduk, Aleyna kardeşini okulunun önüne bıraktı ve bize yetişti. Büşra her zamanki gibi Aleyna'nın açılmış olan bağcıklarını bağlamakla uğraşıyordu, Hazal şapkasını düzeltiyordu, ben de çantamın dolaşmış kulpunu açmaya çalışıyordum. Okula vardığımızda herkes İstiklal marşı sırasında sınıfına girmeyi bekliyordu. Müdür mikrofonu eline aldı;

- Haydi, haydi!!! Herkes kendi sınıfının sırasına, haydi!!! Aleyna ve Büşra'yla vedalaştıktan sonra sıramıza geçtik. Müdür açıklamasına başladı;

- Evet çocuklar. İstiklal marşından önce sizlere bir duyurum olacak. Öğretmenleriniz ve ben okulca bir karar aldık, gerekli yerlerden izinleri de aldık, sadece aile onaylarınız kaldı. Hepiniz sınıf öğretmenlerinizle birlikte bir geziye gideceksiniz, ama bu gezi bildiklerinizden biraz farklı... Afrika'ya gidiyoruz çocuklar!
Bu sözden sonra tabii ki kimse gerisini duyamadı, kimileri şaşkınlık, kimileri de sevinç içindeydi. Aleyna'ya baktım, 3 sıra ötemizdeydi. Yeni keşifler için sabırsızlandığı gözlerinden okunuyordu. Hazal sımsıkı elimi tutmuştu, anlaşılan şaşkınlığı daha atlatamamıştı. Sadece bizim okulun gideceğini duyan Ayşegül'ün çok üzüleceğini tahmin edebiliyordum. İstiklal Marşı'ndan sonra sınıflara dağıldık. Hazal robot gibi kalmıştı. Elinden çekiştirince kendine geldi ve sınıfa girdik. Sınıfımız eski tip masalardan oluşuyordu, bu yüzden sıra arkadaşımız olabiliyordu. İlk ders matematikti. Bu sene öğretmenimiz değişmişti, bu yüzden artık dersi daha çok seviyordum, ilk ders açık zihinle matematik dersine girmek çok güzeldi, her konuyu zorlanmadan anlayabiliyordum.

Sınıf öğretmenimiz derse girdi ve bize geziyle ilgili beş sayfalık bir belge verdi, bunu iki gün içinde teslim etmeliydik. Büşra'nın annesi kesin kabul ederdi, Hazal'ın annesi bu ülkede, hatta bu kıtada olmadığı için izin vermeyebilirdi, Aleyna'nın annesi ona sokağa çıkmasına bile izin vermezken pek de güvenli olmayan bir yere kızını göndermeyi kesinlikle istemezdi ama Aleyna süper yeteneklerini kullanıp onu ikna etmeyi başarabilirdi! Benim annemin de güvenlikten kesinlikle emin olması gerekiyordu. Bunu anneme nasıl anlatacağımı düşünürken zil çaldı.

  En son ders beden eğitimiydi. Genelde iki sınıf birleşip yapardık bu dersi. Bugün de Aleyna'ların sınıfıyla yapıyorduk dersi. İlk ders jimnastik hareketleri yaptık, ikinci ders serbesttik. Birinci ders zaten kimse boş olamıyordu ve çok yoruluyorduk, o yüzden teneffüste bile kızlarla buluşamadık. Ders başlayınca Hazal ile badminton sopalarını ve topu alıp bahçeye çıktık. Kışın badminton oynamak da biraz saçmaydı ama gerçekten oynarken zevk alıyorduk.

Aleyna yanımıza geldi ve gidiyor muyuz diye sordu. O kadar heyecanlıydı ki! Evet, gidecektik... Öyle umuyorduk...

Gerçek arkadaşlarımdan esinlendiğim bu hikayemde onlarla yaşamak istediğim maceraları ele aldım, umarım beğenirsiniz...

  Bu arada Aleynaşısprenkoşusloşhokpohus ve kardeşi, Hazalışprenkoşloşhokpoh ve Büşrasprenkoşloşhokpoh en iyi arkadaşlarım☺️

  Sizlerden de yorum bekliyorum, yeni bölüm atmam uzun sürdüğü için biraz kızıyorsunuz ama neyse...

Çalınan hesabımda da hikayelerim var; @zsaetaeata

...

Yanlış AnlaşılmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin