Beş kız okulda düzenlenen geziye katılırlar, fakat bir yanlış anlaşılma olur, aslında birden fazla... Başlarına türlü maceralar gelen bu ekibin başı büyük derttedir...
Hepimiz aynı minibüse binmeyi hayal ederken biri bizi durdurdu.
-Hey, nereye böyle, izin belgeniz nerede? Hem beşinizin olacağı ne malum? 11.'de 2, 12.'de 3 yer boş, hadi fazla vaktimiz yok, hemen yola çıkacağız!
Konuşan müdür yardımcımızdı (kendisi biraz ürkütücü de). O da mı bizimle gelecekti! Biz nasıl yapsak diye düşünürken 12. minibüsten Su ve Bilge indi. Yerlerini bize verdiler ve 11. minibüse geçtiler. Müdür yardımcımız;
-Zaten yarım saattir sizi bekliyoruz, herkes geldi bir siz gelemediniz, hadi artık binememeniz için bir neden kalmadı!
Koşarak minibüse girdik. Boş olan koltuklar şöyleydi;
Kapı girişindeki koltuk, onun yanı ve arkası. Çift koltuklara Büşra, Aleyna ve Kardeşi sıkışık bir biçimde, kapı girişine ben ve arkama da Hazal oturmuştu. Yolculukta ilk başta Ankara Havalimanı'na kadar minibüsle gidecek, sonrasında uçakla İstanbul'a gidecek, oradan Afrika uçağına binecektik. Hayatımda hiç uçağa binmediğim için biraz korkuyordum.
Yolculuk başladığında camdan dışarı bakıyordum. İşine gitmeye çalışan insanlar, insanlara bir şeyler satmaya çalışanlar, otobüs durağında bekleyenler... herkesin bir sürü işi vardı. Bu beyaz tenli insan topluluğunu son görüşüm olacaktı. Ülkemi çok özleyecektim...
Bugün hava güzel ve açıktı. Bir sorun olacağını düşünmüyordum. Biletime baktım;
Uçağın en arka uçlarında çift kişilik koltukların birindeydi. Kızlarla bir arada olamayacağımı düşünüp endişeleniyordum. Acaba yanımda kim vardı?
Herkes biletine bakıyor ve birbiriyle konuşuyordu. Hemen kızlara baktım. Aynı endişeyle onlar da bana bakıyordu. Söze girdim.
- Benimki çift kişilik koltuk.
Büşra da; - Yaa benimki tek kişiliiik... dedi.
Aleyna; - Benimki de çift kişilik ama yanımda sen yoksun, Ayşegül var.
Hazal; - Benimki tek kişilik.
Kızlardan uzak olduğumu anlamıştım. İlk yolculuğum tek kişilik olacaktı. Yakınımda olmalarını ümit ederek sordum; - Yeriniz uçağın neresinde? Hazal; - Benimki en önden üçüncü. Büşra; -Benimki en arkada. Aleyna; - Ben ve Ayşegül de en ön sıradayız.
Büşra'nın biletine baktım. 32. Sıradaydı. Benim biletim de, 27. Sıradaydı. Uçağın dn tehlikeli yerlerinin en arka ve en ön kısımlar olduğunu biliyordum. Orta sıraların tümüne öğretmenler oturacaktı. Kendilerini güvenceye almışlardı.
Telefonumdan İstanbul hava durumuna baktım. Açık gözüküyordu, ta ki en sona inene kadar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmur başlayacaktı. Ve fırtına ⛈... Korkmaya başlamıştım. İstanbul'a böyleyse, Afrika'yı düşünemiyordum. Denizlerin üstünden geçecektik. Bermuda Üçgeni'ne girmeyeceğimize şükrediyordum ki, anons duyuldu. Yarım saat sonra İstanbul'a gidecek olan Pegasus Uçağı kalkacaktır. Bilginize...
Pegasus mu?!!!😱
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
