Düşman Aşk { TAMAMLANDI }

12.Bölüm✨❤

Kulkandan
batakhane boştu tek ben vardım biraz içtim fazla içmemeye dikkat ettim çünkü sarhoş olursam karaca öldürürdü beni onu da buraya getiricektim tam kalktım ki telefonum çaldı arık arıyo sinirden kaşlarım çatılmıştı bu yoğun bakımda değilmiydi telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"ne var lan ne istiyosun şerefsiz"

Arık: çık çık hiç yakışıyomu sana kardeşim böyle kelimeler

"s******* belanı ne istiyosun"

Arık: neyse konumuza dönelim karın...

"lan bana bak karımı bi daha ağzına alırsan seni gebertirim"

Arık: iyi peki madem karının yerini öğrenmek istemiyosun tamam peki görüşürüz kardeşim

"ne...ne diyosun lan karım nerde"

Arık: merak etme ona şuanlık bişey yapmadım ama inan çok iyi planlarım var

"laaaann seni öldürürüm ona dokunma ne istiyosun söyle onun saçının teline zarar verirsen seni öldürürüm duydun mu lan"

telefonun kapanma sesiyle küfür savurup yere fırlattım telefonu şuan tek düşündüğüm onu öldürme isteğiydi cebimden diğer telefonu çıkarıp sereni aradım o muhakkak arığın mekanlarını biliyordur.

"alo seren hiç merhabaya girmeyelim bana arığın mekanlarını konum at derhal"

Seren: kuzi noluyo bi sakin nolduğunu söyle önce

"karımı kaçırdı şerefsiz hiç durmuycak belli ama onu bi bulim öldürmeden bırakmıycam sen dediğimi yap hemen"

Seren: tamam kuzi sen sakin ol

telefonu kapattım serenin attığı ilk mekana gittim. dışarda adamlar vardı burda olduğu kesindi yoksa bu kadar adamı buraya boşuna dizmezdi. silahıma susturucu takıp yavaş yavaş ilerledim adamları tek tek indirdikten sonra içeri girdim. Karaca sandalyede elleri bağlı şekilde duruyodu arık başındaydı bi şeyler konuşuyordu ama ona yaklaşarak konuşması sinirlerimi artırıyodu yanında ki adamları indirdim arık arkasını bana döndü. onuda kolundan yaraladım çünkü hemen öldürmek olmazdı

Arık: kardeşim beni böyle durdurabileceğinimi sanıyosun

bende o arada karacayı çözdüm çok korkmuştu hemen bana sarıldı bende ona sarıldım iyi olduğunu öğrendikten sonra arığın konuşmaları beni iyice geriyodu dayanamadım ve şarjörü üstüne boşalttım karaca korkudan hıçkıra hıçkıra ağlıyordu

Karaca: kulkan sen... sen naptın kardeşini öldürdün.

"karaca benim karıma göz diken karımı kaçıran kişi benim kardeşim değildir tamam mı uzatma hadi çıkalım burdan"

karacanın da elini tutup depodan çıktık arabaya binip evin yolunu tuttuk. eve geldiğimizde inip eve girdik karaca bugün gerçekten yorulmuştu.

"karaca aç mısın bi şeyler hazırlıyim mi"

o da yanıma gelip elimi tuttu.

Karaca: hiç bişey istemiyorum sadece seninle uyumak istiyorum hadi gidip uyuyalım

beraber yukarı çıktık Karaca üstünü değişti bende üstümü değiştim beraber yatağa girdik onu kendime çekip sarıldım saçlarının kokusunu içime çektim.

Karaca: ben...benim yüzümden kardeşini öldürdün

"karaca sen benim en değerlimsin napsaydım seni ona mı bıraksaydım onu öldürmeseydim bize rahat vermezdi. bunu sende çok iyi biliyosun"