Touch Of Revenge (Familia Del Dolor Series #1)

Prologue

Familia Del Dolor Series #1:
Touch Of Revenge

Disclaimer: This is work of fiction. Names, Characters, Places, Events, Businesses, are product of the author's imagination or used to a fictitious manner.Any resemblance to an actual person, living or dead, or to an actual event, is purely coincidental.

This story contains spoilers for the upcoming stories of the series.

Warning: This is UNEDITED. You might encounter typographical errors, grammatical errors, misspellings and many others.I'll get back here once I finish the whole series.Also,this and the upcoming stories will contains strong languages.Read at your own risk.

----------

Sabi nila swerte at pinagpala daw ako ako dahil sa pagiging soft-hearted ko.Mapagmahal,magpagpatawad, mapagbigay,mabait,at kung ano-ano pa.'Yan ang pagkakakilala nila sa akin.Kahit papaano ay masasabi kong totoo naman.

I believe everyone hides dark secrets,dark identities,dark part of themselves.Walang tao ang walang tinatago,lahat may baho.

I may be soft,I hide a lot of things too.Actually, I literally hide my self.

"Are you okay?" tanong sa akin ng Ate ko.Nilingon ko siya.Tinititigan niya ako ng puno ng pag-aalala sa mata.Wala siyang araw na pinadaan ng hindi yon natatanong.

"Paano kaya maging maayos,Ate?"

Wala siyang naisagot.Napailing na lang.Paano niya nga ba yon masasagot kung siya mismo ay hindi maayos.Nakakatawa lang na ganoon ang mga tanong namin. 

"Kung siguro ay hindi tayo nagpakatanga sa pag-ibig katulad ni Daddy, siguro hindi ganito ang mangyayari sa atin" natatawa niya kunwaring sabi.Hindi na ako nagsalita dahil agree naman ako roon.

"Nasa huli talaga ang pagsisisi," wala sa sariling sambit ko habang dinadama ang lamig ng hangin ngayong umaga.Natawa siya ng sarkastiko.

"Alangan namang sa una."

Napailing na lang ako sa kanya. Nagpapahinga na lang kami rito sa labas ng bahay dahil kakatapos lang namin mag exercise.

Maaga kaming nagising ni Ate Avryz.Alas Dos y Media pa lang ay bumangon na kami at naglakad lakad hanggang sa mag exercise.  Nakakagaan ang simoy ng hangin.

Pareho kaming malalim ang iniisip ng ate ko.Nakatingala lang ako sa langit at nakatitig doon.Naiisip ko si Daddy.Ten years na siyang patay. I was eight years old when he passed away.At sa tagal na wala na siya,walang araw na hindi ko siya namimiss.

Sa t'wing maaalala ko kung gaano siya kalalim magmahal,nasasaktan ako.Siguro kapag sobra ka magmahal,sobra ka rin kung masaktan.Tama sila,walang sobra ang hindi nakakasama.Look at me now,halos ibuhos ko lahat ng pagmamahal ko sa kanya, and then I ended up like this.Lugmok pa rin sa sakit.

Bakit pa kasi kita minahal?

"Bakit naman kasi sa lahat ng mamamana natin sa tatay natin ay yung mapagmahal pa ng sobra sobra? Bakit malas din tayo sa pag-ibig?" kunwaring biro ko.

She just laughed sarcastically, malamang naisip niya rin iyon.Natahimik na kami at tinitignan na lang ang nasa paligid namin. Puro mga halaman at puno lang naman yun sa katunayan pero mas gusto ko dito.Mas gusto namin dito.Mas gusto naming malayo sa syudad na puno ng masasakit na alaala para sa amin.

Nang nakapagpahinga na kami kahit papaano,pumasok na kami ng bahay.Katulad sa lugar na 'to,malayo rin to sa kinalakihan naming bahay.Maraming pagkakaiba.

Naligo kami agad dahil pawisan kami.Pagkatapos kong maligo,sumandal ako sa pader habang nakatitig sa bulletin board nasa harap ko.

Malaking picture ang nasa pinakagitna.Hindi mo aakalaing sa likod ng maamo niyang pagmumukha, mala-hayop pala ang ugali niya.I know that, because I was his victim before.

Kumuha ako ng isang dart at hinagis iyun papunta sa picture.Sa galit ko siguro,sa puso niya saktong tumama.Sa puso niyang walang awa,sa puso niyang walang puwang ang pagmamahal.Dahil ang puso niya ay walang kwenta.

I want to destroy you more than the way you destroyed me.

Who will win? Who will lose in this dirty play? I'm neither.

But one thing for sure,you won't win.You are fucking too much!

I gritted my teeth as I put the note I wrote beside his picture.'Condolence'. 'Yan ang sinulat ko.

Ibabaon ko ang pagmamahal ko kasama ang hukay mo.Sisiguraduhin kong sa ilalim ng lupa ang bagsak mo.Hindi ko pa man ginagawa ang plano ko, naiimagine ko na ang katawan niya sa loob ng kabaong.And when that moment comes,my heart will be happy again.

I may or may not unlove you, I will still make you suffer to death.