TUTUNMAK (ARA VERİLDİ)

Bölüm-2

"...Hiç ummadığın bir anda gelecek.
Acılarını kalbinden sökecek..."

"Acılarının her biri geçecek, hiç ummadığın bir anda gelecek acılarını kalbinden sökecek."

"Kalbine bir kuş gibi konacak habersizce."

"Seni acılarının içinden o kurtaracak."

"O senin kaderin olacak."

Gözlerimi araladım. Etrafıma bakındım, yorganımı üstümden atıp yataktan kalktım. Mutfaktan sesler geliyordu yatağımı topladım, pijamalarımı çıkarıp üstüme beyaz kazağımı geçirdim, altımada bol siyah pantolonumu giyip mutfağa doğru ilerledim.

"Günaydın Sultanım."

"Kuşum uyandın mı? Gel otur şöyle."

Sandaliyeye oturdum. Anneannem kahvaltı hazırlıyordu.

"Dedem nerede."

"Cumaya gitti gelir birazdan."

Tezgahtaki tabaklara baktım.

"Oo yine döktürmüşsün anneannem. Dur bende sana yardım edeyim."

Dedim ki, kapı sesi duydum "tık... tık."

"Kızım sen bi kapıya bakı ver, ben kahvaltıyı hazırlarım."

Kapıya doğru ilerledim kapıyı açtım ve açtığım gibi Umut'u ve Annesi Filiz hanımı gördüm. Umut beni görünce yüzünde sıcak bir tebessümle baktı.

"Elis abla sen burada mı oturuyorsun? Yuppi senin evinin üst katında oturucaz."

"Haa yok ablacım burası anneannemlerin evi ben bazen burada kalıyorum, siz yeni komşular mıydınız?"

"Evet yeni taşındık Nesrin hanım evdemi acaba."

"Evet siz buyrun içeri geçin ben çağırayım."

İçeri anneannemin yanına doğru ilerledim.

"Anneannem yeni komşular gelmiş Filiz hanım."

"Aah tamam geliyorum kuşum."

Anneannem içeri doğru ilerledi. İçeri girdiğimizde Umut annesinin yanında oturuyordu. Ona gülümseyip tekli koltuğa oturdum.

"Hoş geldiniz kızım."

"Hoş bulduk Teşekkür ederiz. Biz eşyaları yerleştirdik size teşekkür edelim dedik."

"Ne demek kızım ben sizi çok sevdim, siz oturun ben bi çay koyup geleyim."

"Anneannem sen otur ben koyarım."

Mutfağa doğru ilerledim, anneannem çayı yapmıştı zaten çayı bardaklara koydum Umut içinde şeftalili meyve suyu koydum tepsiyi elime alıp içeri doğru ilerledim.

"Ellerine sağlık sağol."

"Afiyet olsun."

Umut'a meyve suyunu verip gülümsedim.

"Al bakalım Umutcuğum."

"Teşekkür ederim Elis abla."

Gülümsedim.

"Afiyet olsun bitanem."

Anneannem Umut'la bana bakıtı.

"Siz tanıştınız mı?"

Kafamı sallayarak, "evet"

"Dün buraya gelmeden önce parka gitmiştim orada Umut'la tanıştık."

Anneannem kafasını sallayarak tekrar Filiz hanıma döndü.

"Ee kızım eve alışabildinizmi, rahatmı eviniz."

"Teşekkür ederiz çok şükür, çok beğendik sağolun."

Kapı çaldı "tık... tık."

"Ben bakarım."

Ayağı kalkıp kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açar açmaz gözlerim Yağız Bey'in gözleriyle buluştu.

"Yağız bey..."

Dedim şaşırmış bir şekilde bana bakarak gülümsedi.

"Merhaba burası sizin evinizmi?"

"Haa yok Anneannemin evi bazen burada kalıyorum. Siz... Ablanız için mi geldiniz içeride oturuyorlar."

"Evet bir çağıra bilirmisiniz?"

"Tabi çağırayım."

Arkama döndüm ve içeri doğru ilerledim, Filiz hanım'a bakıtım.

"Filiz hanım Yağız bey sizi çağırıyor."

"Tamam teşekkürler."

Filiz hanım ayağı kalkıp kapıya doğru ilerledi. Geçip kanepeye oturdum Umut yanıma geldi.

"Elis abla yanına oturabilirmiyim?"

"Tabi gel otur bitanem"

Yanıma oturdu. Yüzüme bakıtı "Elis abla sen anneannene ne kadar çok benziyorsun."

"Öyle mi?"

Anneanneme baktım gülümseyerek sonra kafamı umut'a çevirdim.

"Evet ikiz gibisiniz."

Umut 'ikiz gibisiniz' değince gözlerim doldu ikiz kardeşim geldi aklıma. Benim doğum tarihim onun ölüm tarihi olmuştu. Anneannem olmasa ne olurdu halim şuan evde annem ve babamın her zaman ki kavgalarının tam ortasında olurdum.

"Elis abla iyi misin?"

Kafamı salladım. O sırada içeri Filiz hanım girdi.

"Umutcum gitmemiz gerekiyor baban geliyormuş hadi... Tekrar teşekkür ederiz."

"Yine gelin yavrum bir günde Kaan oğlumla gelin."

"Tabi geliriz iyi günler."

Umut koşup bana sarıldı bende ona sarıldım.

"Elis abla sonra yine görüşelim olur mu?"

"Tabi bitanem görüşeceğiz."

Umut benden ayrıldı annesinin elini tutu ve bana el salladı bende ona el salladım ve gülümsedim.

...

Kanepede uzanıyordum bugün ki rüyayı düşünüyordum. Kim olabilir ki? Acılarımı kalbimden sökecek, benim kaderim olacak kişi kim acaba? Diye düşünüyordumki telefonumdan bildirim sesi gelmesiyle bütün düşüncelerim kayboldu telefonu alıp gelen mesajlara baktım.

   Kızçeler Gurubu

Aslı Kuşum: Kızlar yarın buluşalım mı?

Elis: Nerede buluşucaz kuşum?

Aslı Kuşum: Sağil'in oradaki kafede olabilir İrem sence de uygun mu?

Papatyam: Tamam yarın 10 gibi gidelim bence sizce de uygunsa tabi?

Elis:Tamam benim de size anlatacağım önemli şeyler vardı yarın görüşürüz

Aslı kuşum: Tamam birtanem

Papatyam: Sizi seviyorum iyi bakın kendinize

Elis: Bende sizi seviyorum bir şeye ihtiyacınız olursa arayın

Aslı Kuşum: Tamam sizde yarın görüşürüz.

Telefonu kapatıp orta sehpanın üzerine koydum. Biraz uyumak hiç fena olmazdı bugün çok yoruldum.

✿ Yazar'dan
Merhaba sevgili okurseverlerim bugün ikinci bölümüde attık. Gittikçe büyüyoruz bana destek olan herkese çok teşekkür ederim oy verip yorum yapan destekçilerime tekrar teşekkür ederim. Yakında tanıtım bölümü ve belki soy ağacı da gelebilir başrol karakterimiz Elis'in de ailesini tanımak istersiniz diye düşünüyorum. Son bir şey diyeceğim ileride karakterleri daha çok tanıdığımız da karakterlere soru cevap kısmı da gelecek. Yorum yapmayı oy vermeyi kitap ile ilgili düşüncelerinizi söylemeyi unutmayın. Hepinizi çok seviyorum, çok öpüyorum tekrar teşekkür ederim.❤️😘