Minsan narin naman tayong sumaya.
Naalala ko panga noong sabay tayong tumatawa.
Kung paanong sabay na gumuhit ng ngiti
saating mga labi sa tuwing nagtatama
ang mga mata.
Tanda ko panga kung paano unti-unting
Dumadami ang paru-paru sa tuwing aalayan mo
Ako ng kanta. Naalala ko pa lahat, alaala nalang lahat
Sapagkat marahil ay isa ka lamang anino,
Nawawala kapag maliwanag ang mundo.
Masakit isipin, kaya titigilan kong alalahanin,
Ngunit kasalanan ba kung humingi pa ng isang- pagkakataon?
Para sa pag mamahalang inabot rin ng taon
Isa pang pagkakataon, susugal muli at mag babakasakaling ito na ang tamang panahon.
YOU ARE READING
THE TRUTH OF LIFE
NonfiksiThe truth about life, people you love the most will not always love you. I realized that when you know your worth you never-ever allow yourself to hurt by the same reason. And the pain you've been experienced before can be your greatest weapon becau...
