His fakiri böldü siiri,
Uyak altında ölďü şairi.
Zamanın katili,
Sözlerin hırsızı,
Yalnızın haramisi,
Ufak ufak ayarttı,
Mısradan artan mirası.
Şiire dar geldi,
Mezardan önce kefeni.
Haramisi görmezdi,
Hırsızı hiç duymazdı.
Katili ise laftan sözden anlamazdı.
Ş
aire de ağır geldi,
Bu üçlünün diyeti.
Yazılmamıştı daha adı,
Harami ele aldı sayfayı,
Harfleri hırsız yuvarladı,
Katilde kimseyi dinlemedi.
Bakarsan kimse ölmedi,
Gözler ceset görmedi.
O'nunda umrunda olmadı.
Ama bu kalp birdaha,
Asla öyle güzel atmadı.
