ᴘʀᴏᴘʜᴇᴄʏ.

1.0

Karnımın ağrısı yavaş yavaş geçerken Taehyung yanıma oturdu.

Taehyung:Biraz daha iyi misin?

Birşey demedim sadece gözlerim kapalı 'Evet' anlamında salladım başımı.

Taehyung: Jennie artık söyleyecek misin ne olduğunu?

Jennie:Birşey yok diyorum.

Sinirle ayağa kalktım tam kapıyı açacakken kolumdan tuttup durmamı sağladı.

Taehyung:Jennie seni üzecek birşey mi yaptım?

Sinirle ona döndüm ve dolu gözlerimle onun gözlerine bakıp konuşmaya başladım.

Jennie:Taehyung beni çok sevdiğini biliyorum.Hatta benden daha çok seviyorsun ama,hep beni düşünüyorsun.Resmen kendini hiçe sayıyorsun.Ama bende seni seviyorum.Bende sana birşey olsa yaşayamam.

Anlamsızca bir kaç damla yaş düşmüştü gözlerimden.Taehyung elimi tutacakken elimi çekerek yatağa yattım.

Hüzün ve sıkıntı ile bir nefes verip yatağa yattı.Tek seferde kolu ile belimi kavrayarak beni kendine çekti.

Taehyung:Sen benim kalbimsin,benim kalbime birşey olursa nasıl yaşarım...

Cümlesi nedensizce yüzümde küçük bir tebessüm bırakmıştı.Birkaç saniye sonra yüzümden tebessümümü yavaşça sildim ve Taehyung'a döndüm.

Taehyung:Özür dilerim.

Yüzünde mahçup ve birazda çocuksu bir ifade vardı.Bu durumda hiç ciddi olamıyordum.

Jennie:Seni çok seviyorum.

Taehyung:Bende

Alnımı alnında birleştirdi.Dudaklarını dudaklarıma deydireceği an karnıma giren sancı ile küçük bir inleme koptu ağzımdan.

Taehyung:Jennie iyi misin?

Sesi endişenin bin bir katında çıkıyordu.Daha çok endişelenmesin diye buruşturduğum yüzümü ve nefes alış verişlerimi düzelttim.

Jennie:İyiyim,lavaboya gideceğim.

Taehyung:Hayır bu halde gidemezsin kalk çabuk hastaniye gidiyoruz.

Acele ile yataktan doğruldu fakat elim ile onun elini tutup kalkmaması için durdurdum.

Jennie:Halim yok Taehyung,gidemem.

Taehyung:Beni kandırma Jennie gerekirse kucağımda götürürüm seni.

Jennie:Bak cidden boşuna gideceğiz,hemen geçer.

Taehyung'a en tatlı ve masum bakışlarımı atarken bir elimde onun elindeydi.

Taehyung:Bir daha tekrarlarsa gideceğiz ama...

Karnımın ağrısı yavaş yavaş giderken gözlerimi kırpıştırarak onay verdim.

Taehyung:Hala ağrıyor mu?

Jennie:Geçiyor...

Elinin sıcaklığın karnımda hissetmemle ona baktım.

Titrek davranışlarla karnımı ovuyordu.Bakışları ise suçluydu.Karnımın ağrıması yüzünden kendini suçluyordu.

Doğru ya neden ağrıdığını bende bilmiyordum.Hiç bunun gibi ağrılar olmazdı.Son zamanlar da şu anonim de yazmıyordu.Yazmasında zaten nefret ediyorum ondan.

Taehyung:Geçti mi?

Taehyung'un sesini duymamla daldığım yerden gözlerimi alıp Taehyung'a baktım.

Taehyung:Karnın diyorum,geçti mi?

Jennie:Haa karnım,evet evet geçti.

Taehyung:Peki o zaman hadi gel yemek yiyelim.

Telefonuma gelen bildiririm ile ikimizde başımızı telefonuma çevirdik.

Telefonuma uzanarak telefonu elime aldım ve bildirime baktım.

Singularity:
İlaçların işe yaramasına sevindim.Sevgili sevgiline veda et :)

Mesajı okuduğumda istemsizce titrediğimi fark ettim.Hiç birşeye anlam yükleyemiyordum.

Ne yani karnımın ağrısı onun verdiği ilaçlar sebebimiydi.Ama nasıl ilacı veriyorlar dı ki.

Taehyung:Kim?

Jennie:Kızlar...Ne var ne yok diye yazmışlar.

Taehyung:Tamam hadi aşağı inelim.

Jennie:Tamam.

Onunla birlikte aşağı inip biraz yemek yedim.

Karnımın feci bir şekilde ağrıması beni öldürüyordu sanki.

Kasıklarıma batan o sancılar her seferinde nefesimi kesiyordu.

Taehyung yanımda değildi,tuvalete gitmişti.

Başım da bir yandan dönüyordu.

Cidden ne oluyordu bana?O anonimin yüzünden miydi tüm bu olanlar?

İlaçmı katmıştı yemeğime.Evime gelemezdi ki...

Düşünceler ve sarsıntılar başıma öldürücü ağrılar bırakıyordu.

Korkuyordum.Korkuyordum şuan olanlardan.Bir ilaçmı almıştım,yediğim yemekten,içtiğim sudan.

Taehyung'un ayak seslerini duymamla kendime çeki düzen verdim ve yüzümü buruşturan acıları bastırmak için elimi karnıma ve başıma götürdüm.

Fakat yapamıyordum.Olmuyordu.Sanırım buraya kadardı,tüm hayatım,tüm yaşanmışlıklarım.

Korkuyor muydum? Evet lanet olsun ki korkuyordum.Ölmekten değil arkada bırakacağım Taehyung'un halinden korkuyordum.

Taehyung merdivenlerden inip çatık kaşlarla yanıma oturdu.Anlamış olması gerekirdi çünkü dayanamıyordum.

Midemin bulantısı,karnımın ağrıması ve başımın ağrıması bir yana boğazımda hissetiğim acı ile öksürmeye başladım.

Bir elim ağzımdaydı ve can çekişir gibi kuru kuru öksürüyordum.Sanki bütün organlarım yanıyordu.O kadar büyük bir acı vardı bedenimde.Elimi ağzımdam çekmemle elimi kırmızı tonlarında ıslak bir şekilde görmem bir oldu.

Taehyung hayretler içerisinde bana bakarken telefonuma bir bildirim geldi.

Singularity:
Hoşça kal Jennie...Elvada...