الطفله والحارس (كامله)

#الفصل_الثلاثون

#الطفله_و_الحارس
#الفصل_الثلاثون

"جائت ايام الاختبارات وفى يوم كان تخرج عشق وجنى من الاختبار وجدت ادهم يقف بسيارته امام الكليه نظر لها ونظرت له ثم تجاهلته وقبل ان تخطى خطوه واحده"

ادهم:"عشق استنى."
عشق:"عايز اى."

ادهم بهدوء:"تعالى اوصلك البيت."

عشق بجديه:"لا شكرا هروح مع جنى."
جنى بهمس:"خلاص يا عشق روحى انتى."
عشق:"مش هينفع تروحى لوحدك."
جنى:"لا هتصل بادم يجى ياخدنى."
عشق باستسلام:"ماشى."
"ركبت معه وطوال الطريق السكون كان سيد المكان بينهم"
ادهم بتساؤل:"عملتى اى فى الامتحان."
عشق بجديه:"الحمدلله حليت."
ادهم:ربنا معاكى فى الباقى."
عشق:"يارب."

"بعد وصلوا الى البيت ثم نزلت من السياره وتوجهت نحو البيت دون كلمه واحده وهذا ما تضايق منه بشده"

احمد:"ها يا عشق عملتى اى."
عشق بابتسامه:"الحمدلله حليت."
احمد:"طيب ربنا معاكى يا بنتى."
عشق:"يارب يا بابا،انا هطلع استريح."
احمد:"ماشى يا حبيبتى."

"وطوال ايام الاختبارات نفس النظام ونفس معتمله عشق لادهم،وجاء قبل اخر ايام الاختبار كانت عشق متوتره بشده وقد شعرت ان ما تم مذاكرته ليس موجود،ثم تركت البيت بدون ان يعرف احد وبعد دقائق توجهه والدها الى غرفتها"

احمد:"عشق يا عشق انتى فين."
"بحث عنها فى انحاء الغرفه ولم يكن لها اثر وبحث عنها ايضا فى المنزل باجمعه"
احمد بصوت عالى:"يا داده يا داده."
الداده:"ايوه يا احمد بيه."
احمد:"مشفتيش عشق خرجت."
الداده بنفى:"لا يا بيه."
احمد بقلق:"هتكون راحت فين دورت عليها فى البيت مش موجوده دى عندها امتحان بكره."
الداده:"طب ما تتصل حضرتك بادهم بيه يمكن يكون عارف."
"بالفعل اتصل احمد بادهم وسأله عن عشق"
ادهم بقلق:"هتكون راحت فين."

احمد بقلق:"مش عارف يابنى دور عليها."
ادهم:"حاضر يا عمى متقلقش."
احمد:"اول ما تلاقيها تتصل فورا."
ادهم:"حاضر يا عمى."

محمد بتساؤل:"فى اى يا ادهم."
ادهم بقلق وخوف:"عشق مش لاقينها."
محمد بقلق:"ايه ازاى."
ادهم:"مش عارف يا بابا هنزل ادور عليها."
محمد:"ابقا ادينى خبر."
ادهم:"حاضر."

"توجه ادهم نحو سيارته ليبحث عنها بجنون بخوف وقلق عليها ولكن"
ادهم فى سره:"انا عرفت هلاقيها فين."

"كانت هى تجلس امام امام البحر وتبكى وتنظر للامام بشرود،فجاء ادهم من ورائها"
ادهم:"كنت عارف هلاقيكى هنا."
"نظرت نحو هذا الصوت وجدته وانتفضت"
عشق:"ادهم انت ايه اللى جابك هنا وعرفت مكانى ازاى."
ادهم بابتسامه:"انتى مش فاكره."
فلاش باااك
(عشق:"انا بحب المكان دا اوى كل ما احس نفسى مضايقه باجى هنا على طول وانت اول واحد يعرف كده)
عشق بضيق:"عايز اى برضو سابنى وامشى."
ادهم:"مش هسيبك كده طبعا."
عشق وهى تقف:"ممكن تسيبنى."
ادهم باصرار:"لا مش هسيبك وقوليلى مالك."
عشق باختناق:"حاسه بكره مش هعرف احل فى الامتحان،وانا لو شيلت الماده هيجرالى حاجه، كمان غير الامتحان حاسه بحاجه تقيله قاعده على قلبى."
ادهم وهو يقترب منها ويتحدث باطمئنان:"ان شاء الله هتحلى كويس وانا واثق من كده،اما بالنسبه الحاجه التانيه،تحدث بندم،فدا بسببى انا اسف يا عشق سامحنى ومش هتكرر تانى بس مش عايزك تبعدى عنى."
عشق:"بس يا ادهم..."
"قاطعها ادهم باحتضانه لها"
ادهم بحزن:"انا اسف يا عشق هعملك كل اللى انتى عايزاه بس سامحينى."

عشق بدموع:"انت متعرفش حسيت باى ساعتها يا ادهم."
ادهم بندم:"اسف يا حبيبتى سامحينى."
"كاد ييتعد عنها ولكن تمسكت به فابتسم عليها"
عشق بتوسل:"خلينى فى حضنك شويه ارجوك.
ادهم بخبث:"خليكى فى حضنى لحد الصبح ولا يهمك انا اصلا مبسوط كده."
عشق بضحكه خفيفه:"ضحكتنى."
"مسك ذقنها بيديه ثم رفع وجهها لتتقابل عينيهم."
ادهم بحب:"تعرفى ان ضحكتك وحشتنى اوى، خليكى كده على طول اوعى اشوف دموعك دى تانى فاهمانى يا عشق."
عشق بخجل:"حاضر."

"اخذها وتوجهه نحو البيت وعندما دخلت المنزل ركضت نحو والدها مثل الاطفال"
احمد بلهفه:"عشق،احتضنها،كنتى فين بس قلقتينى عليكى."
عشق بابتسامه:"اسفه يا بابا."
احمد بشكر:"شكرا يا ادهم يا بنى."
ادهم بابتسامه:"على اى بس يا عمى،انا هروح بقا يا عمى."
احمد بهدوء؛"توصل بالسلامه."
"اتجه ادهم نحو خارج المنزل وعشق ورائه"
ادهم بحنان:"حلى كويس يا عشق عايزك تتطلعى من الاوائل."
عشق بابتسامه:"حاضر يا ادهم."
ادهم:"يلا روحى نامى عشان قدامنا يوم طويل بكره."
عشق باستغراب:"مش فاهمه."
ادهم:"قصدى يعنى عشان الامتحان."
عشق:"اها ماشى."
ادهم:"يلا سلام يا عشق."
عشق بحب:"توصل بالسلامه يا ادهم."
ادهم بحب:"الله يسلمك."

"وصل البيت وطمئان والده ودخل غرفته وتحدث فى سره:"ياااه كان الحضن دا واحشنى اوى وهى كمان سامحتنى الحمدلله يارب."

.............