الطفله والحارس (كامله)

#الفصل_السادس_والعشرون

#الطفله_و_الحارس
#الفصل_السادس_والعشرون

"عادت عشق الى المنزل ووجدت جنى تنتظرها"
جنى بلهفه:"عشق انتى كويسه."
عشق بهدوء:"اه الحمدلله."
جنى بعتاب:"كده يا عشق مترديش عليا قلقتينى عليكى."
عشق بحزن:"انا اسفه يا جنى."
جنى بقلق:"مالك يا عشق."
عشق بتنهيده:"نطلع فوق الاول."
"صعدوا الاثنين الى الغرفه ثم سردت عشق لجنى كل ما حدث منذ قليل"
عشق بسخريه:"وبعد دا كله عايز يرجع."
جنى بهدوء:"متزعليش نفسك،بس هتعملى اى."
عشق بشر:"استنى عليا بس وهتشوفى."
جنى:"المهم انتى تبقى كويسه."
عشق:"ان شاء الله."

احمد:"تعالى يا عشق عايزك."
عشق بهدوء:"خير يا بابا فى حاجه."
احمد بابتسامه:"فى ان ادهم وابوه جايين بليل."
عشق بجمود:"معلش حضرتك يا بابا وانا داخلى اى بالموضوع دا."
احمد بهدوء:"يمكن اول مره تعرفى،بس ابو ادهم صاحبى من ايام الكليه،ولسه مع بعض لحد دلوقتى."
عشق باستغراب:"بس انا مش بشوفك بتقعد معاه خالص ولا حكيت عنه قبل كده."
احمد:"اه حقيقه بس دا طبعى الناس القريبه منى مش بحب احكى عنهم."
عشق:"اه بس انا داخلى اى برضو انهم جايين انهارده."
"رغم ان عشق تعلم جيدا ولكن"
احمد:"جايين عشان يطلبو ايديك."
عشق بتساؤل:"وحضرتك موافق يا بابا."
احمد:"وموافقش ليه دول ناس كويسيين جدا، المهم قرارك انتى."
عشق بتنهيده:"حاجه تانيه يا بابا."
احمد بهدوء:"لا يا حبيبتى بس جهزى نفسك."
عشق:"حاضر عن اذنك."
احمد:"اتفضلى."

"جاء المساء ودخلت الداده غرفه عشق لكى تساعدها"
الداده بابتسامه:"ها هتلبسى اى."
عشق بغيظ:"هلبس اسود."
الداده باستغراب:"ليه بس كده."
عشق بضيق:"دى اقل حاجه ممكن اعملها."
الداده:"طب انتى مش فرحانه."
عشق بحزن:"هفرح ازاى بعد ما اتخلا عنى كده."
الداده:"بس عرفت غلطته وجاى يصلحها."
عشق:"اه عرف بس انا مش ضامنه بعد كده يتخلا عنى تاتى،مش بالسهوله كده هتعبه شويه وبعد كده اوافق او ارفض."
الداده:"طب اهدى عشان هما جم تحت."
عشق:"ماشى هلبس وانزل."

"نزلت الداده الى الاسفل وفتحت لهم"
الداده بابتسامه:"اهلا بحضرتك."
ادهم:"اهلا بيكى،عامله اى يا داده."
الداده:"الحمدلله."
احمد بابتسامه:"اهلا نورتنا يا محمد."
محمد بابتسامه:"عامل اى يا احمد."
احمد:"الحمدلله كويس لما شوفتك،وحشتنى يا محمد والله."
محمد:"وانت كمان يا احمد."
احمد:"ازيك يا ادهم."
ادهم:"الحمدلله يا احمد بيه."
احمد:"بلاش بيه خليها عمى."
ادهم بابتسامه:"حاضر يا عمى."
محمد بتساؤل:"اومال فين عروستنا."
احمد:"زمانها نازله."
"وجد ادهم عشق تنزل على السلالم وكانت تنظر له بغضب وعندما وجدها مرتديه فستان بلون الاسود تضايق"
احمد:"اهى جت اهى،اقدملك بنتى عشق."
محمد بانبهار:"الله اكبر ما شاء الله عليكى يا عشق قمر."
"ثم قبل يديها وابتسمت عشق باحراج وغضب ادهم من هذه الحركه"
احمد بضحك:"اى يا محمد لسه زى ما انت كده."
محمد بضحك:"انت عارف بقا بلاش فضايح، تعالى يا قمر اقعدى جنبى."
ادهم بهمس لمحمد:"بابا اهدا."
تجاهل محمد ادهم وتحدث:"عامله اى يا عشق."
عشق بابتسامه:"الحمدلله يا اونكل."
محمد بابتسامه:"لا اونكل اى قوليلى بابا."
"نظرت عشق لوالدها"
احمد بابتسامه:"عادى يا عشق باباكى التانى."
محمد:"يلا اسمعها منك."
عشق بخجل:"حاضر يا بابا."
محمد بهيام:"احلى بابا سمعتها."
"ضحك احمد على صديقه وابتسمت عشق ونظر ادهم لوالده بضيق شديد"
محمد:"طبعا يا احمد انت عارف احنا جايين ليه."
احمد:"اكيد والشرف ليا،بس القرار لعشق."
محمد:"وانتى اى رايك يا عشق."
عشق بهدوء:"ادونى فرصه افكر شويه."
"تضايق بشده ادهم بسبب هذا ،وهى هنا تقصد ما تفعله"
محمد:"اكيد طبعا خدى وقتك،ممكن يا احمد الولاد يقعدو لوحدهم شويه."
احمد بهدوء:"اكيد يلا يا ادهم خد عشق وروحو الجنينه."
ادهم:"حاضر يا عمى."

-توقعاتكم؟،اكتر حاجه عجبتكم اى ولو كنتو مكان عشق هتعملو اى،ورايكم فى الروايه من الاول لحد هنا ضرورى..

...........