Keith's POV
2nd day ko na rito sa hospital and I am doing everything para maalala lang ni Angela lahat ng pinagsamahan namin at kung sino ako sa buhay niya. Pero sa tuwing mag s-story ako sa kanya o di kaya kakausapin ko siya about sa amin noon with pictures pa nga eh.. Palagi nalang "Wala ako sa mood." o dikaya "Inaantok ako." o dikaya "Masakit ulo ko.". Parang iniiwasan niya talaga malaman kung ano ang nangyari sa nakaraan niya. Ang hirap nga siguro ng ginagawa ko pero I'm doing all of these for my love for her. Kasi sabi nga nila sa isang relasyon kailangang merong isang magsakripisyo para matayo ng mabuti ang relasyon niyo. Gaya noon si Angela ang nag sakrispisyo pero ngayon kailangan ako nanaman. Patience lang talaga ang kailangan kong gawin pero ang masakit talaga sa tuwing inaaalagaan ko si Angela parati niya lag sinasabing "Sino kaba? Bakit mo ako tinutulungan?" Yan ang palagai niyang sinasabi at ang sakit lang para sakin na ang taong mahal ko nakakalimutan ako.
Ngayon pinapakain ko siya....
"Angela kain na lasagna. Diba paborito mo ito?"- Keith
"Eww.. Yucks naman hindi yan masarap at mas lalong hindi ko yan favorite."- Angela
"H-huh? E-eh I-ikaw pa nga nagturo sakin magluto nito nuon"- Keith
"H-ha? Ikaw nagluto niyan?"- Angela. I can see na parang naguilty siya pero nung tinignan ko siya ng mabuti sa isang iglap lang napalitan ang guilt na yon ng mukhang walang nararamdaman. Is she hiding something? Well. Imposible nmn yun kasi may amnesia siya. Di kaya naalala na niya? EEhh Imposible..
"Oo ako ngaluto kaya kumain kana."- Keith
"Ayaw ko baka malason pa ako."- Angela
"Ano ba gusto mo?"- Keith
"Gusto ko umalis ka sa ospital na ito at wag kanang bumalik pa."- Angela
"Hindi naman pwede yun walang magbabantay sayo. Nasa china si Joy. Si Bea at Ann nag-aaral pa. Si Marion at ang ibang barkada nasa retreat. Ang parents mo naman nasa ibang bansa. Ako lang ang maaasahan mo ngayon."-Keith
"So pano kung sasabihin ko sayo na nasasakal ako sa pag-aalaga mo. Na ayaw ko makita pagmumukha mo kasi HINDI KITA KILALA AT MAS LALONG HINDI KITA MAHAL kagaya ng mga kaibigan at pamilya ko!"- sabi ni Angela. Ang sakit lang. Hindi masakit ang ibang sinabi niya pero ang pinakamasakit ang sabihin niya na HINDI KITA MAHAL. ang saklap!
"S-sige. A-aalis muna ako. P-pahinga ka muna."- Keith
"Mabuti pa. Isara mo ang pintuan pag labas mo."- Angela.
Aalis muna ako para makapagisip-isip...
Angela's POV
Ang sakiiiiit! Ang sakiiiit! Ang sakiiiiit! Pano ko ba nagawa ang lahat ng iyon sa taong MAHAL NA MAHAL KO! Oo mahal na mahal ko si Keith. Alam ko nagtatanong kayo kung pano ko nasabi lahat ng ito? Kasi WALA AKONG AMNESIA! Nagawa ko lang lahat ng iyon dahil sa galit at sakit na nadarama ko nung tme na iniwan ako ni Keith para ma feel niya kung gano kasakit ang iwan at i-treat na cold. Pero these past few days at nakita kong nag eefort siyang alagaan ako at ipalala ang nakaraan bigla nalang na wala ang galit ko sakanya at napalitan ng kasiyahan kasi gaano ko pa siya pinapahirapan hindi siya nag give up at inaalagaan parin ako kaya sobra ang pasasalamat ko sa kanya dahil sa lahat ng nagawa niya at mas lalo pa ako nasaya at naguilty nung nalaman ko na siya pala ang donor ko ng dugo kaya sobrang guilty ako.
Kanina pinaalis ko siya pero nung umalis siya umiyak naman ako kasi nung sinigawan ko siya at sinabing HINDI KO SIYA MAHAL nakikita ko sa mata niya ang lungkot pero I know Keith more than everything He will do everything para lang makamit ang kasiyahan sa sarili at para sa iba. I know na he's brave at hindi niya ako kayang kalimutan. I know na mamaya babalik siya at handa nanaman na alagaan ako.Plano ko na nga na mamaya pag balik niya sabihin ang lahat ng katotohanan sa likod ng Amnesia na ito. Sabik na sabik na rin akong mayakap siya at sabihing mahal na mahal ko siya.
Ann's POV
Matapos ang review namin ni Bea pumunta kami kaagad sa ospital kung nasaan si Angela nung kumatok kami wala namang nagsalita at binuksan namin nag door. Pagpasok namin isang Angela ang nakikita namin at umiiyak pero walang Keith. Nasaan kaya yon?
"Angela? bakit ka umiiyak?"- Bea
"Kasi may kasalanan ako."- Angela
"Ano ba yon? Nandito lang kami para makinig."- Ann
"Okay sasabihin ko na."- Angela
She began saying things that she is just acting having an amnesia para mapagbayaran ni Keith ang nagawa niya. Pero sinabihan niya ito ng masasakit na salita at pinaalis daw niya ito kanina pero ngayon willing na daw siya mag sorry at patawarin si Keith. Mamaya pag balik niya.
Pero nag tatlong oras nalang wala kaming Keith na nakikita. Baka umuwi muna sa kanila yon. Kaya si Angela nag-alala na pero bawala sa kanya ang ma stress kaya pinatulog muna namin siya. Hanggang sa.....
*krinngg krinngg*
"Hello?"- Ann
"Ann. Si Keith ito. Alam ko tulog si Angela pero pag gumising na siya tawagan mo ako kaagad. Gusto ko siya makausap."- Keith
"O-okay. Saan kaba ngayon?"- Ann
"May kailangan lang asikasuhin. Sige bye nawawala na ang signal."- Keith
"Sige mamaya tatawag kami."- Ann
"Sige,"- Keith
Ano kaya nangyari kay Keith? Oh well maghihintay muna ako kay Bea bumili kasi ng pagkain kasi nagugutom na kami. niyahaaha
______________________________________________
Ano nanaman itong IMPORTANTENG AASIKASUHIN ni Keith? Sana something maganda ito... Hoping :)
BINABASA MO ANG
Unexpected Love
Storie d'amore[COMPLETED] "Love comes when we least expect it." Angela thought that her world was already shattered. But when she met Keith, everything turned out perfect. Everything was unexpected, it all happened in just a blink of an eye. She felt love when sh...
