Tourney of Beguiling (North Series #2: Fausea)

Chapter 1

Past

I stepped back para bumwelo, I breathed faster than usual, tagaktak ang pawis mula sa aking noo. I met the massive man's eyes na myembro din ng cheering squad. He nodded signaling that it is time when the others are forming.

I exhaled persistently at tinakbo ang distansya namin, the crowd went ballistic and screamed loudly noong inapakan ko na ang kamay nito na nakapatong sa kanyang tuhod at inihagis ako nito sa ere.

I straigthened my body at first for a perfect throw then circled twiced like tumbling before landing unto my fellow dancers who were assigned to catch me. The audience became wild, some students who knew me cheered my name.

I smiled before focusing on our performance once again. Sports fest namin ngayon and I've been a member of the cheering squad for four years now. Natalo kami last year kaya bumabawi kami ngayon.

We bowed our head after that intense performance.

Dali-dali kaming bumalik sa aming pwesto at kanya-kanyang inom ng tubig.

"That was perfect, Fau!" Charry complimented.

I giggled. Kinuha ko ang towel mula sa bag at pinunasan ang leeg. Someone whistled from the near bleachers kaya tinigil ko ang pagpupunas. Grupo pala iyon ng mga lalake.

They smiled but I ignored them kasi alam ko na ang susunod.

"Tsk.... malandi talaga." Saad ng babae sa aking gilid na hindi kalayuan.

"Pati ba naman Volleyball team aakitin niya? Nagkagulo na nga ang basketball team ng department natin dahil sakanya."

That's not true, iyong isang miyembro nila ay nakababatang pinsan ni Lewis. Lewis is my kuya's friend, kaya nakuha ng pinsan niya ang number ko and he's been trying to court me over the phone, i find it cheap though.

Then 'yong captain nila nagtext din sa akin during the practice for sportsfest which is hindi ko alam kung paano niya nakuha number ko at bakit ako ang tinext niya, hindi naman ako ang leader ng squad. Nagtatanong lang kung turn ba namin sa araw na iyon para magpractice sa gym then nangungulit na palagi araw-araw.

Nalaman noong pinsan ni Lewis at kinumpronta niya, ayon at nagkainitan ng ulo, nahati ang team at nagsuntukan sila. Like hello? Hindi ko naman sila nirereplyan unless may sense talaga ang sasabihin. Tsk!

"Girls! What's new? Hilig talaga niyan ang mang-kolekta ng lalake." sabi noong pinaka-pangulo yata ng grupo nila bago ako tignan na parang nandidiri sila sa akin. Mula sa squad namin ang mga ito and I don't really remember their names.

Charry glared at them then looked at me with full of concern.

"Ayos ka lang?"

I nodded lightly. "Bakit naman hindi? As if their opinion matters."

I was used it, maraming tao ang may ayaw sa akin because they say I'm snob and maarte kaya gumagawa sila ng kwento. Many people misunderstoods the real me, especially the girls. Lalo pa at kapatid ako ni Alfaust Dizon, the egocentric boastful badass who graduated in this school with flying colors.

Ang mga babae, kung hindi inggit at insecure, nakikipagplastikan para mapalapit sa kuya ko. Ang mga lalake naman, either gusto akong ligawan para ipagmayabang o 'di kaya ay gustong mapalapit sa akin para makaganti kay Kuya.

Sabi nga nila, kung hindi mo kayang gantihan ang isang tao directly, find people who completes that person and ruin it instead. It's about hitting two birds with one stone.

Hindi ko nga mawari kung swerte ba ako na naging kapatid ko siya o namalas.

Kaya I only settled with Charry as a friend kasi pareho kami ng sitwasyon, our older brothers are friends too. Of course, I won't forget my dearest friend and kuya's also, Bellamy Bautista.